چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت حمایت مدیران از آموزش و بهسازی کارکنان شهرداری تهران انجام گرفته است. روش پژوهش، آمیخته اکتشافی بوده است که در آن داده های کمی و کیفی مورد نیاز، از طریق مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری شده است. به منظور انجام مصاحبه، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 8 مدیر آموزش و برای اجرای پرسشنامه، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه تعداد 61 نفر مدیر و 315 نفر از کارکنان شرکت کننده دوره های آموزشی مناطق 22 گانه شهرداری تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند. در پژوهش حاضر برای تحلیل داده های کیفی از روش توصیفی، تحلیلی و تفسیری استفاده شده است و داده های بخش کمی نیز با استفاده از روش های t تک گروهی، t دو گروه مستقل مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های بخش کمی پژوهش بیانگر آن است که مهم ترین زمینه های حمایت مدیران از دیدگاه کارکنان «اختصاص منابع (زمان و تجهیزات مناسب) برای استفاده از آموخته ها می باشد. مهم ترین سطوح حمایت مدیران از دیدگاه کارکنان و مدیران به ترتیب عبارتند از: »کمک به افزایش سطح علاقه و انگیزه کارکنان نسبت به آموزش« و »برای کارکنانم فرصت بهره مندی از مزایای آموزش (مزایای مالی، دریافت گواهینامه) را ایجاد می کنم«. همچنین از دیدگاه مدیران و کارکنان شهرداری تهران، »حجم کاری بسیار زیاد کارمند«، مهم ترین مانع حمایت مدیران از فعالیت های آموزش و بهسازی این سازمان شناخته شد. برای ترغیب کارکنان به حضور در دوره های آموزشی و همچنین پشتیبانی لازم از آموزش از سوی سرپرستان و مدیران پیشنهاد می گردد که مدیران ارشد به عنوان الگو، ایفای نقش نمایند و ضمن مشارکت در فعالیت های آموزش و بهسازی کارکنان، دوره های آموزشی برای این رده از مدیران هم برگزار شود.
خلاصه ماشینی:
بلکه باید با تشویق کارکنان به یادگیری و فراهم کردن شرایط و امکانات و همین طور ایجاد فرصت های آموزشی، منابع انسانی را در مسیر توسعه و بالندگی قرار داده و بر عملکرد بهینه آن ها افزود، که این امر با حمایت و پشتیبانی مدیران از آموزش و بهسازی کارکنان محقق میشود (٢٠٠٥ ,Coetzer ;٢٠٠٤,Nijman).
علاوه بر این موارد، کاهش بودجه آموزشی، کمبود امکانات و تجهیزات مناسب ، جایگاه نامناسب آموزش در سازمان ، سلیقه ای عمل کردن مدیران در تعیین دوره ها و روش های آموزشی، عدم کنترل و ارزیابی دوره ها و برنامه های آموزشی از سوی مدیران ، عدم کاربست مهارت های آموخته شده ، انتخاب نامناسب کارکنان برای شرکت در دوره ها، اهمیت ندادن کارکنان به دوره های آموزشی، هریک میتوانند از عوامل دیگر عدم حمایت مدیران از آموزش و بهسازی کارکنان باشند (بیک زاد،١٣٧٩؛ طباطبایی، ١٣٨٨؛ فهیدی و ضیغمی محمدی، ١٣٩٠).
با توجه به این که مدیران این قدرت را دارند که به زیردستان شان فرمان دهند و منابع را در اختیار آن ها قرار دهند و مشوق هایی در جهت تشویق 1-Yan & Ming 2-CIPD 3-Lin & Hung رفتار کارکنان به شرکت در برنامه های آموزشی ارائه دهند، بنابراین حمایت یا عدم حمایت مدیر نسبت به حضور زیردستانش در آموزش میتواند به سادگی اقدام کارکنان برای حضور در دوره های آموزشی تحت تأثیر قراردهد.