چکیده:
منابع انسانی توانمند یکی از مهم ترین و پایدارترین توانمندسازهای سازمانی است. در همه الگوهای جامع تعالی سازمانی، سهم زیادی به دانش افزایی، آموزش و بهسازی کارکنان به عنوان یک توانمندساز مهم و اثربخش بر عملکرد و تعالی کارکنان و سازمان ها داده می شود. به دلیل اهمیت، سهم و نقش دانش، نگرش و توانایی منابع انسانی در عملکرد افراد و سازمان ها اکثر سازمان های پیشرو، سرمایه گذاری های گسترده ای برای دانش افزایی و بهسازی منابع انسانی انجام می دهند. تغییرات و چالش های محیطی بیانگر این واقعیت است که موفقیت در عرصه رقابت به ویژه رقابت جهانی، تا حدود زیادی متاثر از نقش منابع انسانی دانشی، ماهر و توانمند است. توسعه منابع انسانی در سازمان ها یک نوع تعهد متقابل بین افراد و سازمان هاست. در چارچوب این تعهد متقابل، افراد با انجام وظایف محوله، دارای حقوق معینی نظیر بهره مندی از فرصت توسعه و بهسازی مستمر می شوند. به رغم اهمیت و ارزش توسعه و بهسازی منابعانسانی در موفقیت بنگاه ها و جوامع، برخی از سازمان ها و بنگاه های کسب و کار بالاخص در شرایط رکود اقتصادی، از استخدام دراز مدت افراد و بهسازی آنها شانه خالی می کنند. در چنین موقعیتی، منابع انسانی در مقیاس ملی و بین المللی از ظرفیت های مناسب برای بروز توانمندی ها و استعدادهای خود محروم می شوند. در این مقاله، با روش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی کیفی، ماهیت توجه بنگاه های کسب و کار ایرانی به موضوع اساسی آموزش و بهسازی منابعانسانی از منظر مسئولیت اجتماعی بررسی و تبیین شده است. بر اساس این پژوهش، باید توسعه و بهسازی منابعانسانی در سطوح بنگاهی و ملی، یک مسئولیت با ارزش و اساسی در برابر صنعت، سازمان ها، دولت، سرمایه انسانی کشور و جامعه ملی و بین المللی، برای سازمان های مسئولیت پذیر امروزی باشد.
خلاصه ماشینی:
در این مقاله ، با روش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی کیفی، ماهیت توجه بنگاه های کسب و کار ایرانی به موضوع اساسی آموزش و بهسازی منابع انسانی از منظر مسئولیت اجتماعی بررسی و تبیین شده است .
بر اساس این پژوهش ، باید توسعه و بهسازی منابع انسانی در سطوح بنگاهی و ملی، یک مسئولیت با ارزش و اساسی در برابر صنعت ، سازمان ها، دولت ، سرمایه انسانی کشور و جامعه ملی و بین المللی، برای سازمان های مسئولیت پذیر امروزی باشد.
در این مقاله ، با روش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی، ماهیت توجه بنگاه های کسب و کار به موضوع اساسی آموزش ، بهسازی و دانش افزایی منابع انسانی از منظر مسئولیت اجتماعی تبیین شده است .
فریـدمن بـر این باور است که مسئولان شرکت ها در وضعیتی نیستند کـه بتواننـد نیازهـای نسـبی، ضـرورت 1-Social Responsibility 2-Caplan & Northon 3-Friedman مسائل اجتماعی یا مقدار منابعی را که سازمان باید صـرف مسـاله خاصـی کنـد، مشـخص کننـد (امیدوار، ١٣٨٤).
بر اساس این مطالعه و در محدوده این پژوهش ، در مواجهه با بهسازی و دانش افزایی منابع انسانی، نگرش کوتاه مدت به کارکنان و عدم مسئولیت پذیری جدی بنگاه ها در برابر سرمایه انسانی کشور از منظر ملی یک معضل اصلی در شرکت هاست .
بر اساس این مطالعه ، معضل اصلی شرکت ها در مواجهه با بهسازی و دانش افزایی منابع انسانی، نگرش کوتاه مدت به کارکنان و عدم احساس مسئولیت اجتماعی در برابر نیرویانسانی است .