چکیده:
درمان کوتاهمدت راهحل محور یک رویکرد مشارکتی و غیر آسیبشناسی برای درمان است که بر یافتن راهحلها توسط مراجع با کمک درمانگر تاکید دارد. مطالعه حاضر باهدف بررسی تاثیر زوجدرمانی کوتاهمدت راهحل محور به شیوه گروهی برافزایش صمیمیت زناشویی زوجها طراحی شد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش پژوهش نیمه تجربی و طرح موردنظر پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل می¬باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجینی بودند که به دلیل عدم صمیمیت در روابط و دریافت کمکهای تخصصی مشاورهای و روانشناختی به سرای سلامت گلها- فاطمی شهر تهران در سال 1395 مراجعه نموده بودند. پس از غربالگری اولیه و بر اساس ملاکهای ورود و خروج به پژوهش، 16 زوج به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام 8 زوج) جایگزین شدند. داده¬ها با استفاده از مقیاس صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر گردآوری شدند. پس از اخذ پیشآزمون از هر دو گروه، مداخله زوجدرمانی کوتاهمدت راهحل محور در 7 جلسه 2 ساعته به شیوه گروهی و گامبهگام و با توالی هر هفته یک جلسه برای زوجین گروه آزمایش ارائه شد، اما گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات درمانی پسآزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده¬ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره (ANCOVA) در نرمافزار آماری SPSS-20 تجزیهوتحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که زوجدرمانی کوتاهمدت راهحل محور موجب بهبود صمیمیت زناشویی زوج¬های گروه مداخله در مرحله پسآزمون شده است. مشاوران و درمانگران خانواده میتوانند از یافتههای پژوهش حاضر در راستای مداخلات بالینی و درمانی استفاده کرده و از این رویکرد درمانی، کاربردی و موثر در جهت بهبود صمیمیت زناشویی بهره بگیرند.
خلاصه ماشینی:
نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که زوجدرمانی کوتاهمدت راهحل محور موجب بهبود صمیمیت زناشویی زوجهای گروه مداخله در مرحله پسآزمون شده است.
کلمات کلیدی: زوجدرمانی کوتاهمدت راهحل محور، صمیمیت زناشویی، زوجین مجله پیشرفتهای نوین در علوم رفتاری، دوره سوم، شماره بیست و ششم، آذرماه 1397 مقدمه ازدواج یکی از مهمترین نیازهایی است که تقریبا تمام ابعاد زندگی انسان را برای حدود نیمقرن تحت تأثیر قرار میدهد.
یکی از مداخلات درمانی مؤثر جهت کمک به زوجینی که از عدم صمیمیت در روابط رنج میبرند، درمان کوتاهمدت راهحل محور"- Solution-focused brief therapy"/ است.
ادیل، باتلر و دیلمن"- Odell, Butler amp;amp;amp; Dielman"/ (2005) اثربخشی درمان راهحل محور را بر روی همبستگی زوجین و رابطه زناشویی مورد بررسی قراردادند.
بنا بر ضرورت وجود صمیمیت، درمان کوتاهمدت راهحل محور با توجه به وجود پشتوانههای تجربی مناسب میتواند در شرایط فرهنگی اجتماعی جامعه پژوهش حاضر به کار برود و ضمن کمک به حوزه تحقیقات کاربردی خانواده و زوجدرمانی، میتواند بسته درمانی و الگوی عملیای را برای بهبود کیفیت روابط و افزایش صمیمیت زوجین تدوین و ارائه نماید.
بحث و نتیجهگیری پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر زوجدرمانی کوتاهمدت راهحل محور به شیوه گروهی بر افزایش صمیمیت زناشویی زوجین انجام شد.
نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که زوجدرمانی کوتاهمدت راهحل محور باعث افزایش صمیمیت زناشویی زوجین گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترلشده است.
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوجدرمانی گروهی کوتاهمدت راهحل محور بر افزایش صمیمیت زناشویی زوجین انجام شد.
یافتههای پژوهش نشان داد که زوجدرمانی گروهی کوتاهمدت راهحل محور باعث افزایش میزان صمیمیت در زوجها شده است.