چکیده:
همه نظریه ها نسبی هستند، هیچ نظریهای کامل نیست و اگر کامل بود نظریه نبود، بلکه واقعیت یا با کمی اغماض حقیقت بود. نظریات در طول زمان ظهور و تکامل مییابند، توسعهپایدار، مبانی حاکم و شیوههای حصول آن هم تابعی از این قاعده هستند. رشد سریع علوم و تخصصی شدن آن سبب گردیده است که پدیدهای نو به نام "واگرایی علوم" رخ دهد. گاهی فعالیتهای علمی مختلف آثار متفاوت و بعضا متضادی بر یک موضوع خاص دارند. فعالیتهای حقوقی، مدیریتی و مهندسی مرتبط با توسعهپایدار در ساختمانهای سبز متاثر و موثر بر یکدیگرند و از پدیده واگرایی علوم مستثنی نمی باشند. در این تحقیق تلاش شده است با بهرهگیری از مطالعه منابع روز و روش تحقیق کیفی (مصاحبه با نخبگان با استفاده از روش گلولهبرفی) در ترکیب با روشهای کمی و تحلیلهای آماری مدل مدیریت حقوقی توسعهپایدار با رویکرد ساختمانهای سبز در ایران تبیین گردد. بر این اساس شاخصهای اساسی سه رشته مختلف حقوق، مهندسی و مدیریت در کنار سیاستگذاریهای کلان شناسایی و ارزیابی شده است. نتایج حاصل از این تحقیق کمک شایانی بر انطباق برآیند نیروهای سه رشته یاد شده و تعیین مهمترین اولویتها برای نیل به اهداف توسعهای پایدار و جامع به ویژه در صنعت ساخت خواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش تلاش شده است با بهره گیری از مطالعه منابع روز و روش پژوهش کیفی (مصاحبه با نخبگان با استفاده از روش گلوله برفی) در ترکیب با روش های کمی و تحلیل های آماری، مدل مدیریت حقوقی توسعه پایدار در صنعت ساختمان های سبز در ایران تبیین شود.
تبیین و تدوین معیارهایی که خصوصیات کیفی سیاست ها و برنامه های یک جامعه در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی و سایر حوزه ها را در قالب داده های کمی و قابل ارزیابی به تصویر بکشد، همواره یکی از مسائل اساسی و از مهم ترین دغدغه های تصمیم سازان ، ناظران و پژوهشگران بوده است ؛ بر این اساس در این پژوهش شاخص های اساسی موردنیاز در صنعت ساخت پایدار با توجه به استراتژیهای کلان و از سه دیدگاه مدیریتی، حقوقی و مهندسی شناسایی و ارزیابی شده است .
هدف اصلی این پژوهش ، شناخت و طبقه بندی شاخص های اصلی و مقتضیات مهم مدیریتی، حقوقی و مهندسی توسعه پایدار برای ساختمان های سبز در ایران است .
مدل عاملی عوامل مؤثر بر توسعه پایدار صنعت ساختمان از نوع مرتبه دوم است ؛ به این صورت که در مرتبه اول از ترکیب نشانگرها یا شاخص های پژوهش ، ٤ مؤلفه حاصل میشود.
در پژوهش حاضر تلاش شده است تا پس از شناسایی موانع ، مقتضیات لازم برای اجرای شاخص های توسعه پایدار در صنعت ساخت از دیدگاه سه جامعه مهندسی، مدیریتی و حقوقی شناسایی و ارزیابی شود.