چکیده:
تعزیه نوعی نمایش مذهبی است که با رسمیت یافتن تشیع در ایران شکل منسجم و منظمی به
خود گرفت و در دوره قاجار با توجه نشان دادن شاهان قاجار نه تنها در پایتخت که در تمامی
مناطق ایران از رونق وشکوه خاصی برخوردار شد . در سرزمین چهار محال و بختیاری نیز، هم
به دلیل علاقة عامه مردم و هم حمایت برخی از خوانین اهمیت و اعتبار یافت . این توجهات
موجب بوجود آمدن مکتبهای مختلف تعزیه در این منطقه گردید که غالب سرایندگان اشعار
مجالس تعزیه نیز از شعرای بومی بودند در این مقاله کوشش شده ضمن بررسی این نوع ادبی
در چهارمحال و بختیاری به برخی خصوصیات و ویژگی های سبکی آن نیز اشاره شود.
خلاصه ماشینی:
کلمات کلیدی : تعزیه ، چهار محال و بختیاری ، دورة قاجار ، مجالس تعزیه ، شعر مقدمه : اهمیت و جایگاه ادبی تعزیه در میان طبقات مختلف مردم و نیز شعرای دورة قاجار در چهار محال و بختیاری به چه صورت بوده است ؟ این مقاله بر اساس گردآوری اطلاعات شـفاهی از مطلعـین محلـی و نیـز بررسـی منـابع و م̂Hخـذ مکتوب بویژه تذکره های محلی فراهم آمده است و سپس به مقایسه برخی از نتایج با منابع و متون تعزیة دیگر مناطق ایران پرداخته شده است .
٣- نگارنده هم اکنون برخی از این نسخ خطی و کتابهای چاپ سنگی را در اختیار دارد که به عنوان نمونه بـه ذکـر دو مورد از آنها می پردازد ١- نسخه خطی مختار نامه ابوعبیده لوط نکی الازدی که به خط نستعلیق تحریر شده و متأسفانه فاقد تاریخ کتابت است اما به واسطه رقمهایی که بعدها توسط صاحبان نسخه در حاشیه صـفحات نوشـته شـده اسـت درباره مجالس تعزیه باید گفت متن هر مجلس تعزیه صرف نظر از موضوع و داستان آن بر حسب اینکه نسخه های آن در کدام یک از شهرها و روستاهای حـوزه هـای جغرافیـایی - فرهنگـی ایـران ساخته و پرداخته شده باشد از لحاظ صورت ومعنا با مجالس دیگر مناطق کم و بیش متفاوت است و بر تابنده ویژگیهای زبانی - گویشی مردم و خصوصیات اجتماعی آن منطقه است .