چکیده:
نسبی گرایی اخلاقی ازمهم ترین مباحث درفلسفه اخلاق می باشد که چالش ها وواکنش های فراوانی در نگاه مومنانه ی اخلاقی و وحیانی وپساساختارگرایی اخلاقی به وجود آورده است ، درحوزه اصول وارزشهای اخلاقی ازمبانی هستی شناختی وانسان شناختی ومعرفت شناختی بهره برده،به طوری که اموری همچون:شک گرائی،عقل گرایی،کثرت گرایی وانگیزه های درونی انسان از،سلیقه،میل،احساس،لذت،رنج وجامعه وعقل ،خاستگاه نظری وعملی آن می باشند.
این دیدگاه نظری ،اخلاق عملی را پایه گذاری کرده است که تحت تاثیر آن ،انسان معاصراز کمال حقیقی که در منابع اسلامی از آن خبر داده شده است ،محروم گردید.زیرا گرایش های انسانی به مبانی و پیامدهای نسبیّت گرایی اخلاقی از یک سو وابتلاء به پیامدهای آن از سوی دیگر،موجب دورشدن انسان از آموزه های وحیانی ناظر بر اخلاق مطلق وعینی می باشد که البته در آیات وروایات از آن خبر داده شده است.در این مقاله ، با شیوه تحلیل ، تبیین وتطبیق،مبناها و پیامدهای نسبیّت گرایی اخلاقی را به آیات وروایات ارجاع داده ونتیجه آن،اثبات نا کارآمدی نسبیّت گرایی وذهنیّت گرایی در اصول اخلاقی ،نسبت به هدف نهایی اخلاق خواهیم بود
خلاصه ماشینی:
این دیدگاه فلسفی و کلامی، اخلاق عملی را پایه گذاری کرده است که تحت تأثیر آن ، انسان معاصر از کمال حقیقی که در منابع اسلامی از آن خبر داده شده است ، محروم گردید؛ زیرا گرایش های انسانی به مبانی و پیامدهای نسبیت گرایی اخلاقی از یک سو و ابتلا به پیامدهای آن از سوی دیگر، موجب دور شدن انسان از آموزه های وحیانی ناظر بر اخلاق مطلق و عینی است که البته در آیات و روایات از آن خبر داده شده است .
نسبیت گرایی اخلاقی نه عنوان یک گزارشگر و توصیف کنندة واقع ؛ بلکه در مقام اعلام موضع نسبت به ماهیت احکام اخلاقی، معتقد است که صحت وسقم اصول اخلاقی وابسته به عوامل فردی یا اجتماعی متغیر است ؛ بنابراین هیچ گاه نمی توان نسبت به یک موضوع اخلاقی حکم مطلق داشت واین همان شکاکیت اخلاقی است (دیلمی و آذربایجانی ، ١٣٩٣، ص ٢٩).
این دیدگاه نظری؛ پیامدهای فلسفی و کلامی با رویکرد اخلاقی را به دنبال خواهد داشت مانند، جواز تساهل و تسامح در عمل و نظر، نسبت به اخلاق نظری و عملی و سلب مسئولیت که عدم دفع و منع انسان نسبت به اعمالی که از انسان صادر می گردد، همچنین نفی داوری ارزشی در راستای گزاره های اخلاقی، ناکارآمدی مفاهیم و ارزش های اخلاقی ناظر بر فضیلت وعدم ضرورت ترسیم رابطۀ علی و معلولی که متوجه افعال اختیاری انسان و نتایج حاصل آن است .