چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بازخورد هنجاری بر یادگیری سرویس والیبال، سرزندگی و علاقه به تداوم مشارکت ورزشی بود. 45 دانشجوی دختر با دامنة سنی 21-18 سال که در رشتة والیبال مبتدی بودند، در این پژوهش شرکت کردند. آنها با آرایش تصادفی و بهطور مساوی در سه گروه بازخورد هنجاری مثبت، بازخورد هنجاری منفی و گروه کنترل قرار گرفتند. تکلیف شرکتکنندگان، سرویس سادة والیبال بود. شرکت کنندگان در مرحلة اکتساب، 120 سرویس والیبال را در قالب 12 دسته کوشش ده تایی در چهار جلسه انجام دادند. هر سه گروه بعد از هر دسته کوشش از میانگین امتیازات خود آگاه میشدند. تفاوت گروهها در بازخورد کاذبی بود که در مورد میانگین امتیازات گروه به آنها داده میشد. آزمون یادداری ده روز بعد انجام شد که شامل ده کوشش، بدون بازخورد بود. قبل و بعد از مرحلة اکتساب، شرکت کنندگان پرسشنامة سرزندگی و علاقه به تداوم مشارکت ورزشی را پر کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، آزمون آنالیز واریانس یک راهه و کوواریانس استفاده شد. در مرحلة تمرین و آزمون یادداری، امتیازات گروه بازخورد هنجاری منفی پایینتر از گروه کنترل بود اما تفاوت معناداری بین گروه بازخورد هنجاری مثبت با گروه کنترل مشاهده نشد. همینطور، گروه بازخورد هنجاری منفی علاقه به تداوم مشارکت ورزشی کمتری نسبت به گروه کنترل داشتند اما تفاوت معناداری بین گروه بازخورد هنجاری مثبت با گروه کنترل در علاقه به تداوم مشارکت ورزشی مشاهدهنشد. سرزندگی گروه بازخورد هنجاری مثبت بالاتر از گروه کنترل و سرزندگی گروه هنجاری منفی پایینتر از گروه کنترل بهدست آمد. یافتههای این مطالعه نشان داد که بازخورد مربی میتواند بر سرزندگی، یادگیری و علاقه به تداوم مشارکت ورزشی تاثیر بگذارد. لذا، به مربیان پیشنهاد میشود که در کاربرد بازخورد افزوده دقت کافی را مبذول دارند.