چکیده:
امروزه توجه به نقش پیشبینی کننده استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی در میان دانشجویان از اهمیت قابلملاحظهای برخوردار است. (زمینه). این پژوهش به نقش شبکههای اجتماعی مجازی در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و رشد توانایی آیندهپژوهی دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران میپردازد (هدف). روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه خوارزمی هستند که در سال تحصیلی 95-96مشغول به تحصیل بودند. تعداد356 دانشجو با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای بهعنوان اندازه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه استفاده از شبکههای اجتماعی شی، لو، یانگ، لی و کای (2014)، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریج (1990) و پرسشنامه توانایی آیندهپژوهی پارسا و همکاران (1390) بود. پایایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و همبستگی بین مؤلفهها تأیید شد (روش). میزان استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی توسط دانشجویان بر مؤلفههای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با ضریب بتای 75/0 و سطح معنیداری 05/0 نشان داد که این فرضیه مورد تأیید واقع میشود. بنا به نتایج فرضیه دوم پژوهش ضریب بتا برای توانایی محاسبه، درک مفهومی و روحیه آیندهنگری برابر با 68/0، 72/0 و 74/0 میباشد بهطوریکه همه در سطح 05/0 معنیدار میباشند و این فرضیه هم تأیید میشود (یافتهها). نتایج پژوهش نشان داد که دانشجویان در استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی، نمره بالاتری در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، باورهای انگیزشی، توانایی محاسبه، درک مفهومی و روحیه آیندهنگری کسب کردهاند (نتیجهگیری).