چکیده:
هدف این نوشتار بررسی میزان و عوامل اجتماعی موثر بر مشارکت اجتماعی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شهروندان شهر بندرعباس به تعداد 526648 نفر در سال 1396 میباشد که از این تعداد 400 نفر با استفاده از فرمول کوکران بهعنوان حجم نمونه انتخابشدهاند. در این پژوهش از پرسشنامه استانداردشده برای سنجش مشارکت اجتماعی استفاده شده است. چارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریات هومنز، پاتنام، دیویس و کالینز شکل گرفته است و با استفاده از نرمافزار spss ورژن 24 روابط مدل مورد تجزیهوتحلیل قرارگرفتهاند. نتایج حاصله نشانگر آن است که استفاده از رسانههای گروهی با ضریب بتای استاندارد 258. بیشترین تاثیر مثبت و مستقیم و بعد از اعتماد اجتماعی و انجام اجتماعی بیشترین تا کمترین تاثیر مثبت و احساس محرومیت نسبی با ضریب بتای استاندارد 144. بیشترین تاثیر معکوس و منفی را بر مشارکت اجتماعی شهروندان دارد. همچنین میزان مشارکت اجتماعی شهروندان شهر بندرعباس 2.95 از 5 یعنی کمی پایینتر از میزان متوسط میباشد.
خلاصه ماشینی:
مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی، محرومیت نسبی مقدمه مشارکت در معنای اول از تعلق به گروهی خاص و داشتن سهمی در هستی آن خبر میدهد و در معنای دوم داشتن شرکتی فعالانه در گروه را میرساند و به فعالیت اجتماعی انجام شده نظر دارد به عبارت دیگر مشارکت اجتماعی به آن دسته از فعالیتهای ارادی دلالت دارد که ازطریق آن اعضاء یک جامعه درامور محله، شهرو روستا به طورمستقیم یا غیرمستقیم درشکل دادن اجتماعات مشارکت دارند (محسنی تبریزی،1391: 186) مردم از طریق برقراری روابط با یکدیگر و حفظ سوالات تحقیق: 1.
سومین فرضیه تحقیق به این صورت عنوان شده که بین احساس محرومیت نسبی و مشارکت اجتماعی رابطه معنی دار وجود دارد (ضریب همبستگی پیرسون 332.
نتایج حاصله بیانگر این موضوع است که بین احساس محرومیت نسبی و مشارکت اجتماعی رابطه معنی داری معکوس و منفی وجود دارد و مطابق با چارچوب نظری احساس محرومیت نسبی یکی از متغیرهای مهم و تأثیر گذار بر مشارکت اجتماعی میباشد.
از بین عوامل فرهنگی وارد شده به مدل تحقیق استفاده از رسانههای گروهی بیشترین و قوی ترین تأثیر مثبت و مستقیم را بر مشارکت اجتماعی شهروندان دارد تاثیری در حدود 384.
علاوه بر این بر طبق نتایج مدل تحقیق، استفاده از رسانههای گروهی به صورت غیر مستقیم نیز بر مشارکت اجتماعی تأثیر می گذارد، از طریق تأثیر بر اعتماد اجتماعی با ضریب بتای استاندارد 307؛ و سطح معنی داری 0.
چون به این نتیجه خواهند رسید که فعالیت در این امور به نفع آن ها خواهد بود، اما شرایط بی اعتمادی در میان اعضای جامعه و همچنین بی اعتمادی مردم به نهادهای دولتی خود زمینه ساز عدم فعالیت و مشارکت در امور اجتماعی می گردد؛ بنابراین با توجه به نتایج تحقیق اعتماد اجتماعی مهم ترین عامل در سطح جامعه برای افزایش مشارکت اجتماعی میباشد.