چکیده:
دعاوی مطروحه در دادگاههای بررسی روشهای اجرایی آنها و نیز خصوصیات و ویژگی های آن ها یکی از ساختار های علم دادرسی مدنی است.بررسی تعارضات متقابل دوطرف دعوا و رسیدگی به ساختار کمی و کیفی پرونده های موجود دوطرفه و دعاوی طرفین دعوای مدنی از شاخصدای دعوای متقابل در دادرسی مدنی است. عدالت ساختار بررسی بدون اطاله دادرسی دو پرونده حقوقی مرتبط را میطلبد تا تبادل این خواسته ها و دعاوی ما را به ساختار دقیق تر اجرای عدالت مدنی رهنمون سازد. مقایسه و تطبیق خصوصیات دعاوی متقابل و استفاده از بهترین روشهای اجرای بهتر عدالت و انصاف در دعاوی مدنی آرمان این مقاله و هدف مطلوب مطالعه تطبیقی دعوای متقابل در حقوق ایران و آمریکا ست. نگارنده در این تحقیق از روش توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای بهره برده و با بررسی منابع داخلی و خارجی سعی در تبیین موضوع دارد.بررسی مقایسه ای دعاوی متقابل در دو نظام رسیدگی متفاوت ایران و آمریکا در جهت ایجاد ضابطه دقیق و کاملی در دعاوی متقابل و نهایتا کاهش اطاله دادرسی و کاهش کمی پرونده های موجود در نظام رسیدگی و اجرای هرچه بهتر عدالت است.
خلاصه ماشینی:
بخش اول - مفهوم و فلسفه دعوای متقابل در حقوق ایران و ایالات متحده امریکا در ابتدای بحث از هر موضوعی باید درباره خاستگاه و فلسفه آن مطالعه داشته باشیم تا بدانیم جهات ایجاد این مفهوم در نظام های حقوقی مختلف کدام ها هستند و در نهایت تعاریفی از آن مفاهیم ارائه دهیم : گفتار اول - مفهوم و فلسفه دعوای متقابل در حقوق ایران نویسندگان قانون آیین دادرسی مدنی ایران مقررات مربوط به این مبحث را از حقوق فرانسه اقتباس کرده اند اما به نظر میرسد این نهاد حقوقی بدون عنوان خاص در فقه امامیه نیز وجود دارد.
قبل از نظر دکتر شاپیرو، نظریه غالب در حقوق کامن لا و در ایلات متحده امریکا مانعی در جهت طرح دعاوی متقابل اجباری بود چرا که "استاپل متقابل "١ ایجاب میکرد که خوانده بازنده نتواند علیه نتیجه دادرسی خواهان برنده طرح شکایت مجدد کند لذا بعد از طرح این نظریه و استفاده عملی دادگاه ها ازآن ، محاکم امکان رهایی از اجبار عدم قبول ادعای مجدد خواهان را یافتند و توانستند به موضوعاتی مرتبط که دوباره توسط خوانده مطرح میشود ودر دادرسی قبلی رسیدگی و تعیین تکلیف نشده رسیدگی کنند.
نتیجه گیری دعوای متقابل در حقوق ایران از انواع دعاوی طاری است که حق اقامه دعوا را به خوانده علیه خواهان دعوای اصلی میدهد و شرایطی در قانون جهت امکان طرح این دعوا گفته شده که مهم ترین آنها ارتباط بین دو دعوا است به طوری که تصمیم گیری در هر یکی بر سرنوشت دعوای دیگر نیز اثر دارد.