چکیده:
مشخص شدن نقش و جایگاه روابط عمومی در سازمان نیازی است که هویت روابط عمومی را بیان میکند. داشتن هویت مشخص شرط ادامه حیات روابط عمومیها در سازمان است. بررسی و مطالعه در این پژوهش به روش سنتزپژوهی صورت گرفته است. به همین جهت با استفاده از دو متغیر «روابط عمومی» و «سازمان» در مجموع 63 مقاله و پژوهش در دوره زمانی 20 سال اخیر مورد بررسی قرار گرفت. از بین آنها پس از ممیزی با معیارهای پژوهش 38 مورد وارد مرحله تجزیه و تحلیل گردید، سپس موضوعات در چهار قسمت «نقش و جایگاه روابط عمومی در جهان»، «نقش و جایگاه روابط عمومی در ایران»، «تصمیمات دولتی در فرایند روابط عمومی سازمانی در ایران» و «چالشهای پیش روی روابط عمومی سازمانی در ایران» بخشبندی شد. یافتههای این سنتز نشان میدهد، با توجه به عقب ماندن علم روابط عمومی ایران از جهان و همچنین کپی کردن صرف منابع آن از نمونههای خارجی و عدم توجه به فرهنگ بومی و با توجه به نبود یک سازمان دولتی یا صنفی متولی؛ منجر به آن شده است که روابط عمومی سازمانی در ایران نه علمی باشد نه کاربردی و در هر سازمانی به سلیقه مدیریت ارشد با یک تعریف خاص از روابط عمومی مواجه شویم که شاید هیچ یک از آنها ارتباطی با روابط عمومی علمی نداشته باشند.
خلاصه ماشینی:
تصمیمات دولتی در فرایند روابط عمومی سازمانی در ایران واحد روابط عمومی زیر نظر مستقیم بالاترین مقام آن دستگاه اداره میشود، مدیر روابط عمومی در شورای معاونان شرکت میکند، دولت هزینههای مربوط به روابط عمومی را از هزینههای ضروری سازمان تلقی میکند (فرحناز فریدونی، 1383)؛ در این شرکت دو قسمت ارتباط خارجی و روابط کارکنان در سلسله مراتب سازمانی تشکیل شد، ارتباطات خارجی زیر نظر مدیر و روابط با کارکنان زیر نظر مدیر خدمات پرسنلی شرکت انجام وظیفه میکرد، بعد از مدتی در سال (1341)، بخش ارتباطات خارجی به روابط عمومی تغییر نام دولتی، و نه برحسب نیازهای واقعی جامعه این عرصه توفیق چندانی در پاسخگویی به نیازهای عظیم مخاطبان و اقناع افکار عمومی در سازمانها ندانسته است، به نحوی که روابط عمومیها لزومی در اقناع افکار عمومی احساس نمیکنند، و بله قربان گوی صرف مدیران ارشد سازمان به شمار میروند.
همچنان که ضعف تشکلهای صنفی و عدم تعدد تشکیلات مستقل برای حمایت از کارکنان روابط عمومیها نیز از دیگر چالشهای قابل توجه است (محمد خجسته نیا، 1377) بررسی مدقانه موضوع نشان میدهد که مصوبههای قبلی هیئت وزیران بر اساس مصوبه جلسه یکصد و هفتاد و سوم شورا عالی اداری مورخ 11/3/1394 که تحت عنوان «ضوابط سازماندهی وظایف و فعالیتهای عمومی ستاد مرکزی وزارتخانهها و مؤسسههای دولتی» تصویب شده؛ دچار بازنگری و تغییر شده است.