چکیده:
این پژوهش با هدف مدل یابی معادلات ساختاری رابطه بین یادگیری خودراهبر، سبکهای یادگیری و راهبردهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی درس زبان انگلیسی دانش آموزان پیش دانشگاهی مدارس دولتی شهر اصفهان به اجرا درآمد. روش آن توصیفی از نوع علّی ـ همبستگی بود. با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، حجم نمونه370 نفر (168پسر و 202 دختر) انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامههای یادگیری خودراهبر، سبکهای یادگیری و راهبردهای یادگیری بودند. پس از جمعآوری دادهها برای تحلیل، درسطح آمار استنباطی از نرم افزارSPSS نسخه 18 ، ماتریس همبستگی و برای تعیین برازش مدل علّی، از نرم افزار ایموس استفاده شد. یافته ها نشان داد که سبک های یادگیری و راهبردهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی رابطه دارد. مدل طراحی شده در پژوهش براساس الگوی معادلات ساختاری برازش گردید و شاخص برازش تطبیقی (CFI) 937/.، شاخص برازندگی تطبیقی مقتصد (PCFI) 711/. و جذر واریانس خطای تقریب (RMSEA) 067/0 به دست آمد که نشان داد مدل دارای برازش خوبی بوده است. یافته های مدل معادلات ساختاری در پژوهش نشان داد که یادگیری خودراهبر و سبک های یادگیری به طور مستقیم و غیر مستقیم و راهبردهای یادگیری فقط به طور مستقیم بر پیشرفت تحصیلی تأثیر دارند. راهبردهای یادگیری بیشترین تأثیر را بر پیشرفت تحصیلی دارد
خلاصه ماشینی:
یافته های مدل معادلات ساختاری در پژوهش نشان داد که یادگیری خودراهبر و سبک های یادگیری به طور مستقیم و غیر مستقیم و راهبردهای یادگیری فقط به طور مستقیم بر پیشرفت تحصیلی تأثیر دارند.
Keywords: Educational achievement, learning strategies, learning styles, structure equation model, and self- directed learning مقدمه تعلیم و تربیت امری وقت گیر، پر ثمر و در عین حال دشوار است که در آن معلمان به عنوان نقطه آغاز هر تحول آموزش و پرورش بیشترین نقش را عهدهدار هستند.
یادگیری خودراهبر (Self-Directed Learning) فرآیندی است که در آن دانشآموزان به ابتکار خود در یادگیری، تشخیص نیازها، تدوین و فرموله کردن اهداف یادگیری، شناسایی منابع برای یادگیری، انتخاب و پیاده سازی راهبردهای یادگیری و ارزشیابی نتایج یادگیری سهیم میشوند (Fisher et al, 2001).
از دیگر عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی در درس زبان انگلیسی که در پژوهش حاضر به آن پرداخته شده است راهبردهای یادگیری Learning) (Strategies است.
از جمله عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مطابق با پژوهشهای انجام شده میتوان یادگیری خودراهبر (Carson, 2012؛ zare et al, 2010 ؛ Safavi et al, 2010)، سبکهای یادگیری (Shih & Gamon, 2001 ؛ Zainol Abidin et al, 2011 ؛ Ashour Jhaish, 2010و Shemshadi, 2002) و راهبردهای یادگیری (Ashour Jhaish, 2010 و Matseke, 2011؛Shirdel et al, 2013 ) را عنوان کرد.
هم چنین عاشورجائیش (Ashour Jhaish, 2010) در پژوهش خود نشان داد که سبک های یادگیری و راهبردهای یادگیری زبان دوم با پیشرفت تحصیلی رابطه دارد.
یافتههای پژوهش حاضر در جدول شماره 1 نشان داد که تمام راهبردهای یادگیری به غیر از راهبرد عاطفهای با پیشرفت تحصیلی رابطه دارد.