چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر برنامهی درسی قصهگویی و نمایش خلاق بر خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانشآموزان دختر پایه پنجم ابتدایی در دو درس انشا و هنر میباشد. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه دانشآموزان دختر پایه پنجم مقطع ابتدایی شهر نجفآباد در سال تحصیلی 91-90 به تعداد 1930 نفر بود. با استفاده از شیوه تصادفی – خوشهای تکمرحلهای از بین کلیه مدارس ابتدایی شهرستان نجفآباد یک مدرسه انتخاب و تمامی دانشآموزان پایه پنجم مشتمل بر 70 نفر (35 نفر گروه آزمایش،35 نفر گروه کنترل) برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. به دانشآموزان گروه آزمایش در کنار برنامه دروس دیگر، برنامه درسی قصهگویی و نمایش خلاق ارائه شد و به دانشآموزان گروه کنترل هیچگونه برنامه آموزشی اضافی ارائه نشد. خلاقیت دانشآموزان با استفاده از آزمون تصویری خلاقیت تورنس (فرم B، 1974) و عملکرد تحصیلی آنها با استفاده از نمرات نیمسال قبل و بعد از اجرای آزمایش در هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با استفاده از نرمافزار spss نسخه 18 و روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که اجرای برنامه درسی قصهگویی و نمایش خلاق بر عملکرد تحصیلی و زیر مقیاسهای سیالی، بسط، ابتکار و انعطافپذیری خلاقیت دانشآموزان تأثیر مثبت و معنیداری داشته است (05/0>p < /span>). ازاینرو میتوان نتیجه گرفت برنامه درسی نمایش خلاق و قصهگویی بر رشد خلاقیت و افزایش عملکرد تحصیلی دانشآموزان تأثیر دارد.
خلاصه ماشینی:
نتايج به دست آمده نشان داد که اجراي برنامه درسي قصهگويي و نمايش خلاق بر عملکرد تحصيلي و زير مقياسهاي سيالي، بسط، ابتکار و انعطافپذيري خلاقيت دانشآموزان تأثير مثبت و معناداري داشته است (05/0>p).
لذا پژوهش حاضر به دنبال پاسخگويي به اين سؤال است که آيا برنامه درسي قصهگويي و نمايش خلاق بر خلاقيت و عملکرد تحصيلي دانشآموزان دختر پايه پنجم ابتدايي تأثير دارد؟ روش پژوهش پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردي و به لحاظ روش اجرا يک پژوهش نيمه تجربي از نوع پيشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل است.
نکته قابل توجه در اين است که گروهها از لحاظ ميانگين معدل نيمسال قبل توسط آزمون t مورد بررسي قرار گرفتند که نتايج آزمون نشان داد که بين دو گروه تفاوت معناداري وجود ندارد (05/0 پس از اينکه افراد دو گروه آزمايش و کنترل به آزمون خلاقيت پاسخ دادند، براي گروه آزمايش برنامههاي درسي قصهگويي و نمايش خلاق اجرا شد.
در ابتدا پيشفرضهاي لازم براي تحليل کوواريانس که شامل نرمال بودن دادهها و همگني واريانسها است به ترتيب توسط آزمونهاي کولموگوروف ـ اسميرنوف و لوين مورد بررسي قرار گرفت که نتايج نشاندهنده عدم تخطي از پيش فرضها بود (05/0 فرضيه اول: برنامههاي درسي قصهگويي و نمايش خلاق بر خلاقيت و عملکرد تحصيلي دانشآموزان تأثير دارد.
نتايج نشان داد که تفاوت بين دو گروه آموزش و کنترل از نظر عملكرد تحصيلي معنادار است لذا ميتوان نتيجه گرفت كه آموزش برنامه درسي قصهگويي و نمايش خلاق باعث افزايش عملكرد تحصيلي شده است.