چکیده:
تمایلات جنسی طبیعی، به احساس کشش و رفتاری اطلاق می شود که برای خود شخص و طرف مقابل
لذت بخش است و تحریک اعضای جنسی را در بر میگیرد و با احساس گناه و اضطراب همراه نبوده و در
عین حال جنبه جبری هم ندارد. سلامت جنسی یعنی موقعیتی که در آن اشخاص از یک رابطه سالم،
مناسب و بهنجار جنسی بهرهمند هستند و از این رابطه به رضایتمندی میرسند. پژوهش حاضر با هدف
شناسایی مولفه های سلامت جنسی قبل از ازدواج بر اساس منابع اسلامی و بررسی روایی آن انجام شد. روش انجام پژوهش نیز توصیفی- تحلیلی است که در آن از متون دینی و یافتههای روانشناختی کمک
گرفته شده است. یکی از عوامل سلامت روانی و رضایتمندی از زندگی، داشتن رفتار جنسی سالم و
مطلوب در دوره پیش از ازدواج است. این رفتار هم میتواند به صورت پیشگیری از تنش و ایجاد میل به
سازگاری تاثیرگذار باشد و هم فروکاهنده تنش های موجود باشد و در درمان آن موثر واقع شود. از نگاه
دینی نیز رابطة جنسی سالم اهمیت ویژه ای دارد و اوامر و ارشادات قایل توجهی هم در متون دینی موجود
است که در مقام تبیین مولفه های سلامت جنسی است. بر اساس یافته های این تحقیق رفتار منطبق با هویت جنسی، عدم گرایش به همجنس، خویشتنداری جنسی، غیرت ورزی، گرایش به نکاح و آشنایی با اهداف و کارکردش از مولولفه های عمومی سلامت جنسی قبل از ازدواج بر اساس منابع اسلامی است
خلاصه ماشینی:
واژه هايکليدي: سلامت جنسي ، مولفه هاي سلامت جنسي، منابع اسلامي ١٤٢ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره سي و ششم ، پاييز ١٣٩٧ * * * * * مقدمه غريزه جنسي به عنوان يکي از طبيعيترين غرايز انساني، در يک فرايند پيچيده رواني ـ عاطفي اشباع شدني است .
« أإنکم لتأتون الرجال شهوة من دون النساء بل أنتم قوم تجهلون » ١٤٤ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره سي و ششم ، پاييز ١٣٩٧ * * * * * است (که تمايل به جنس مخالف دارند) پس چنانچه مردان و زنان همجنس گرا شوند، نسل بشر قطع ميگردد تدبير زندگي اجتماعي به فساد مي گرايد و دنيا به سمت ويراني کشيده ميشود».
١٤٦ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال سوم ، شماره سي و ششم ، پاييز ١٣٩٧ * * * * * معناي اصطلاحي: در فرهنگ و تفکر اسلامي، عفاف ، واژه اي با بار معنايي خاصي که برگرفته از آيات و روايات است و نوعي از منش است که همراه با کنش رفتاري و گفتاري خود را نمايان ميکند؛ يعني عفاف نوعي فضيلت اخلاقي و رفتاري است که به صورت فطري از درون انسان سرچشمه ميگيرد و موجب طهارت دروني و بيروني انسان عفيف ميگردد (پاک نيا، ١٣٩٠).