چکیده:
حفاظت از محیط زیست یک ضرورت بین المللی است، در اکثر کشورها برای حفظ محیط زیست و
جلوگیری از تخریب آن قوانین خاصی وضع کرده اند. یکی از قوانینی که در کشور ما، با حفظ محیط
زیست ارتباط دارد، قانون بکار گیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح است. محیط بانان بعنوان
حافظین محیط زیست موظف هستند که در مواقع استفاده از سلاح از این قانون پیروی کنند. با توجه به
اتفاقات و درگیری های بین محیط بانان و شکارچیان متخلف که در سالهای اخیر اتفاق افتاده است،
کمبودهایی در قوانین، مخصوصا قانون بکارگیری سلاح به چشم میخورد. که در این مقاله به بررسی
کاستیها و نواقص این قانون در رابطه با بکارگیری سلاح توسط محیط بانان بعنوان یکی از ضابطین خاص
می پردازیم.
خلاصه ماشینی:
- آيا قانون بکارگيري سلاح بايد در رابطه با تمام ضابطين يکسان باشد؟ - آيا شرايط و مسئوليتي که ضابط دارد درنوع بکارگيري سلاح تغيير ايجاد نميکند؟ - طبق تبصره ٣ بند ١٠ماده ٣ قانون بکارگيري سلاح توسط مامورين نيروهاي مسلح - مأمورين مسلح در کليه موارد مندرج در اين قانون در صورتي مجازند از سلاح استفاده نمايند که اولا" چاره اي جز بکارگيري سلاح نداشته باشند، ثانياً در صورت امکان مراتب زير را رعايت نمايند الف - تير هوائي ب - تيراندازي کمر به پائين ج - تيراندازي کمر به بالا مسلم است ماموريني که ماموريتهاي خاص انجام مي دهند، در نحوه استفاده از سلاح دستورالعمل هاي ويژه و اختصاصي خود را دارند و نميتوان انتظار داشت شرايط مقرر در تبصره ٣ بند ١٠ ماده ٣ قانون بکارگيري سلاح در خصوص همه آنان بصورت يکنواخت اجرا شود.
محيط بانان چگونه بايد از سلاح خود استفاده کنند؟ طبق ماده ٤ دستورالعمل خدمتي گارد محيط زيست ، محيط بان کسي است که مسئوليت اجراي قوانين و مقررات شکار و صيد و حفاظت و بهسازي محيط زيست را در سطح حوزه استحفاظي خود بر عهده داشته و در زمينه حفاظت از حيات وحش ، اکوسيستم ، جلوگيري از آلودگي محيط زيست ، ممانعت از تجاوز به مناطق تحت کنترل سازمان و منابع طبيعي در حوزه استحفاظي خود اقدام مينمايد و همچنين براساس ماده ٢٧ همين دستورالعمل ، محيط باناني که ضابط قضايي هستند، در شرايط ضروري هنگام انجام وظيفه قانوني و در اجراي ماموريت هاي محوله براي کشف و تعقيب جرائم ، در شمار نيروهاي مسلح قرار گرفته و ميتوانند طبق قانون بکارگيري سلاح ، از اسلحه سازماني خود استفاده کنند.