چکیده:
هدف: بقای سازمانهای امروزی در فضای کسبوکار، مستلزم شناخت عوامل تأثیرگذار بر بهرهوری است. از سویی، بهبود روابط میان رهبر و پیروانش نقش بسزایی در ارتقای بهرهوری سازمان دارد و از سویی دیگر وجود حسادت در محیط کار از جمله عواملی است که بهصورت نامشهود بر بهرهوری نیروی کار و در نتیجه بر بهرهوری سازمان تأثیر میگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مبادله رهبر ـ پیرو بر حسادت سازمانی و شناسایی روشهای بهبود روابط رهبر و پیرو، از بعد هدف، کاربردی است و با تمرکز بر سؤال پژوهش در مرحله نخست، از نوع اکتشافی بهشمار میرود و در مرحله دوم، در دسته پژوهشهای فرضیهای ـ قیاسی قرار میگیرد. روش: روش این مطالعه مبتنی بر رویکرد آمیخته است. در مرحله نخست این پژوهش، پژوهشگران تلاش کردند ابعاد حسادت سازمانی و تأثیر مبادله رهبر ـ پیرو بر آن و همچنین عوامل بهبود روابط رهبر و پیرو را از طریق ابزار مصاحبه و جمعآوری دادههای کیفی شناسایی کنند و در مرحله دوم بهدنبال تأیید دادههای جمعآوری شده در مرحله نخست با استفاده از ابزار پرسشنامه بودند. جامعه آماری پژوهش، شامل کارکنان ستاد بانک ملی ایران میشود. دادههای کیفی از طریق روش تحلیل تم و دادههای کمی پژوهش بهکمک تحلیل عاملی در نرمافزار SPSS تحلیل و بررسی شدند. یافتهها: در بخش یافتههای کیفی پژوهش، مؤلفههای حسادت سازمانی و دو عامل حذف دلایل ایجاد حسادت سازمانی و اصلاح دلایل تشکیل گروه خودی برای بهبود روابط رهبر و پیرو شناسایی شدند و در بخش یافتههای کمی، فرضیههای مطرح شده در بخش کیفی به تأیید رسیدند. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که مبادله رهبر ـ پیرو باکیفیت برخی افراد با سرپرستشان، بر حسادت سازمانی سایر افراد تأثیر دارد. همچنین رهبران میتوانند از طریق حذف دلایل ایجاد حسادت سازمانی و اصلاح دلایل تشکیل گروه خودی، رابطه خود با پیروانشان را بهبود دهند.