چکیده:
زمینه و هدف: زلزله علاوه بر ایجاد صدمات چسمی, سبب بروز عوارض وخیم در بهداشت روانی افراد میشود. یکی از این مشکلات روانی اختلال
استرس پس از سانحه است که به دنبال مواجهه با فشار روانی فوقالعاده شدید پدید میآید. در این مطالعه, شیوع این اختلال و علائم زمینهای خطرساز
آن در جمعیت بازماندگان زلزله مورد بررسی قرار گرفت.
روش: روش مورد استفاده این مطالعه مروری است. این پژوهش با استفاده از تحلیل ثانویه و با مطالعه ۳۱ تحقیق میدانی انجام شده در زلزلههای بم,
چین» تر کیه و سایر مناطق جهان به بررسی شیوع اختلال استرس پس از سانحه در جمعیت بازماندگان زلزله پرداخته است.
یافتهها: میزان اختلال استرس پس از سانحه در زنان بیشتر از مردان بود. از طرفی دیگرء در بعضی از مطالعات بین اختلال استرس پس از سانحه و
جنسیت ارتباط معنیداری وجود نداشت. میزان این اختلال در افراد متاهل بیشتر از افراد مجرد و در افرادی که تحصیلات بالاتری داشتند کمتر از افراد با
تحصیلات پایین بود. میزان اختلال استرس پس از سانحه در افراد مسن بالاتر از افراد جوانتر بود. میزان اختلال استرس پس از سانحه در رابطه با سنین
مختلف متفاوت بوده و بالاترین میزان در گروههای سنی زیر ۳۰ سال و ۵۰-۴۱ سال بود که این میزان در بین کودکان بیشتر مشاهده شد.
نتیجه گیری: از آنجایی که کشور ما به عنوان یکی از حادثهخیزترین کشورهای جهان محسوب میشود بهتر است دولت. سیاستهای بلندمدّت
بهداشت روانی را برای بازماند گان زلزله برنامهریزی کند و این سیاستها در قالب یک نمونه امدادرسانی استوار باشد. از آنجایی که مشکلات اقتصادی
و اجتماعی بعد از وقوع حوادث و بلایا تاثیر عمدهای در تشدید بیماریهای روانی دارد. توصیه میشود که سیاستهای حمایتی دولت در این زمینه
افزایش یابد تا اندازهای از بار مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم این حمایتها زمینهسازی برای بهبودمشکلات روانی سیب دید گان
بات از طرف دیگر حض ور انجمنهای مذهبی وااجتماعی درکاهش فشارهای روانی و غلید برااسترس وب عنوان امحافظی در برابرااختلال استرس
پس از سانحه در بازماندگان نقش تعیین کنندهای میتواند داشته باشد.