چکیده:
تاب آوری شهری مفهومی نسبتا جدید و پیچیده بوده که دارای ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و کالبدی است و میتواند برای هر اجتماع و هر نوع بینظمی اعم از طبیعی، انسانساخت یا ترکیبی از آن دو مورداستفاده قرار گیرد. در پژوهش حاضر به بررسی میزان تاب آوری شهر ارومیه در برابر خطر زمین لرزه با بهره گیری از روش فازی و GIS پرداخته شده است و بدین منظور تعداد 10 معیار شامل تراکم جمعیت، تراکم ساختمان ها، تعداد طبقات ساختمان ها، کاربری زمین، دسترسی به فضاهای باز، دسترسی به مراکز درمانی، دسترسی به مراکز امدادرسانی، فاصله از معابر، فاصله از خطوط فشارقوی برق و فاصله از گسل به عنوان معیارهای مورد مطالعه تعیین شدهاند. نتایج تحقیق نشان از این موضوع دارد که 38 درصد از مساحت شهر دارای تاب آوری متوسط تا پائین بوده و در منطقه خطر قرار دارند و همچنین منطقه 1 شهری با 70 درصد مساحت دارای بیشترین تاب آوری و منطقه 4 با 35 درصد مساحت دارای کم ترین میزان تاب آوری در برابر زمین لرزه است.
خلاصه ماشینی:
ارزیابی تاب آوری محیط شهری در برابر مخاطرات طبیعی با تأکید بر زمین لرزه با استفاده از منطق فازی و GIS (مطالعه موردی: شهر ارومیه ) عبدالمجید احمدی ١– استادیار گروه ژئومورفولوژی دانشگاه بزرگمهر قائنات ، قائنات ، ایران سعید فتحی – دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش ازدور و GIS دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ابراهیم اکبری – دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش ازدور و GIS دانشگاه تبریز، تبریز، ایران تاریخ دریافت : ١٣٩٦/٩/٢٨ تاریخ تصویب : ١٣٩٧/٦/١٩ چکیده تاب آوری شـــهری مفهومی نســـبتا جدید و پیچیده بوده که دارای ابعاد اقتصـــادی، اجتماعی و فرهنگی و کالبدی است و میتواند برای هر اجتماع و هر نوع بینظمی اعم از طبیعی، انسان ساخت یا ترکیبی از آن دو مورداستفاده قرار گیرد.
در پژوهش حاضر به بررسی میزان تاب آوری شهر ارومیه در برابر خطر زمین لرزه با بهره گیری از روش فازی و GIS پرداخته شـده اسـت و بدین منظور تعداد ١٠ معیار شـامل تراکم جمعیت ، تراکم سـاختمان ها، تعداد طبقات سـاختمان ها، کاربری زمین ، دسـترسـی به فضاهای باز، دسترسی به مراکز درمانی، دسـترسـی به مراکز امدادرسانی، فاصله از معابر، فاصله از خطوط فشارقوی برق و فاصله از گسل به عنوان معیارهای موردمطالعه تعیین شــده اند.
Villagra et al) در پژوهشـی به بررسـی رابطه فضـاهای باز شـهری با میزان ظرفیت سازگاری پس از وقوع زمین لرزه در دو شـهر از کشـور شـیلی با رویکردی مبتنی بر GIS اقدام نموده و شـاخص های مکانی مختلفی را مورد مقایسـه قرار داده اند و به این نتیجه رسـیده اند که شـبکه منظم و متراکم شهری میتواند بر ظرفیت شهر و درنتیجه تاب آوری آن اثر زیادی داشــته باشــد.