چکیده:
امروزه کودکان به فرصتهایی نیاز دارند که بیاموزند در مقابل رویدادها چگونه واکنش دهند. برای مثال بدانند چه وقت برای خندیدن، شوخی کردن و یا ابراز همدردی مناسب است. پژوهشهای انجام شده در دنیا حاکی از آن است کودکانی که آموزشهای پیش دبستانی را میگذرانند نسبت به کودکانی که این آموزشها را ندیده اند مستقل تر و منظم تر هستند و از ثبات عاطفی بیشتر و اضطراب کمتری برخوردارند. روحیه مشارکت و فعالیتهای گروهی و اجتماعی در آنان تقویت شده و دارای ارتباطات قوی تر می باشد. از جمله این وظایف حائز اهمیت رشد قوای جسمی و مراقبت و شناخت جسم خود، ارتباط مناسب با همسالان و مربیان و سایر بزرگسالان، کمک به دیگران و احساس همدردی با سایرین، رعایت نوبت و سایر مهارت های اجتماعی است. اجتماعی شدن به معنای همسازی و همنوایی این فرد با ارزشها، هنجارها و نگرشهای گروهی و اجتماعی است یا به مفهوم دیگر، اجتماعی شدن فراگردی است که به واسطة آن، هر فرد، دانش و مهارتهای اجتماعی لازم برای مشارکت موثر و فعال در زندکی گروهی و اجتماعی را کسب می کند. از این رو در تحقیق حاضر، به لحاظ اهمیت موضوع به بررسی مفاهیم مهارتهای اجتماعی کودکان و نقش آن در رسیدن به اهداف آموزش و پرورش پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
طبق تحقیقات انجام شده دوره ی پیش دبستانی تاثیرات مثبتی بر رشد و سازگاری کودک دارد میان یادگیری نوآموزانی که دوره پیش دبستانی را سپری کرده اند و آنهایی که این دوره را نگذرانده اند چهار نمره اختلاف وجود دارد چرا که این دوره سبب آمادگی بیشتر برای حضور در مدرسه می باشد این نوآموزان از تواناییهای بهتری نسبت به سایرین برخوردارند مهمترین عامل پیشرفت دانش آموزان در مدرسه به خصوص در پایه اول است یادگیری مهارتهایی چون سازگاری با محیط - دقت و تمرکز حواس نظم پذیری ذهن هماهنگی دیداری حرکتی و یادگیری جهت ها مفاهیمی است که در دوره پیش دبستانی به خوبی آموزش داده می شود در خصوص رشد هوش و تجارب کودکان نشان دهنده ی آن است که ٧٠% رشد ذهنی کودکان در سنین ٥ تا ٨ سال صورت میپذیرد بنابراین دوره های پیش دبستانی می توانند تاثیر به سزایی بر رشد همه جانبه کودک داشته باشند مشروط بر آن که مربیان مراکز با روان شناسی کودک ویژگیهای رشد وی در این سنین آشنایی کامل داشته و امکانات و محیط برگزاری چنین دوره هایی نیز مناسب رشد ذهنی شناختی عاطفی و اجتماعی کودکان باشد.
کودک کودکستانی برای ضبط خواهش های خود، برای اموختن راه و رسم زندگی بادیگران و برای قبول پاره ای از مسئولیت های عمومی مربوط به محیط خود، نیازمند کمک مربی خویش است در این مورد نه تنها سرمشق دادن و تشویق کردن لازم است ، بلکه گاهی نیاز پیدا می شود که مرکز پیش دبستانی منتهای سعی خود را بنماید و به تبیین رفتار نابه هنجار عده ای از کودکان بپردازد.