چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بین فردی بر پرخاشگری و رفتارهای تکانشی در میان دانشآموزان دختر پایه سوم دبیرستانهای منطقه 7 شهرستان کرج بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی، طرح شبه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری (سری زمانی) با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر پایه سوم دبیرستانهای دخترانه منطقه 7 شهرستان کرج که در سال 1393 مشغول تحصیل بودند. روش نمونهگیری بهصورت تصادفی مرحلهای است. در ابتدا به اداره آموزشوپرورش مراجعه شد و پسازآن از میان مناطق 12 گانه شهرستان کرج، یک منطقه (منطقه 7) بهصورت تصادفی معرفی شد. سپس از میان مدارس این منطقه دو دبیرستان بهصورت تصادفی معرفی گردید. در هر یک از مدارس به دانشآموزان پایه سوم پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون (1983) داده شد و سپس 30 نفر از افرادی که بالاترین میزان سطح پرخاشگری و رفتارهای تکانشی را کسب کرده بودند به شکل تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. شرکتکنندگان در پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری با یک بخش از پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون (1983) که عامل پرخاشگری و رفتارهای تکانشی را میسنجد آزمون شدند. پایایی این بخش پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 87/0 برآورد شد. مداخله آزمایشی (آموزش مهارتهای ارتباطی بین فردی) بر روی گروه آزمایش به مدت 7 جلسه، 2 ساعته اجرا شد. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پسآزمون و آزمون پیگیری (یک ماه پس از اجرای پسآزمون) به عمل آمد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای جمعآوریشده از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل اندازهگیری مکرر نشان داد، آموزش مهارتهای ارتباطی بین فردی بر پرخاشگری و رفتارهای تکانشی دانشآموزان تاثیر مثبت و معنادار و پایداری داشته است (05/0>
خلاصه ماشینی:
نتایج آزمون تحلیل اندازه گیری مکرر نشان داد، آموزش مهارت های ارتباطی بین فردی بر پرخاشگری و رفتارهای تکانشی دانش آموزان تأثیر مثبت و معنادار و پایداری داشته است (٠/٠٥< P).
برای لزوم جدیت در گذراندن دوره ارتباطات بین فردی باید گفت که فرد پس از آموختن این مهارت ، اعتمادبه نفس بیشتری به دست میآورد و با طرز تلقی دیگران از خود راحت تر کنار خواهد آمد، همچنین به آسانی میتواند استدلال های دیگران را بشنود و با تجربه آن ها از زبان منطقی مناسب تری در تعاملات اجتماعی خود بهره مند شود و توان تفکر انتقادی خویش را وسعت بخشد (هیبلز و ویور، ترجمه بهزادی مقدم و همکاران ، ١٣٩٢).
بنابراین برای کسب این تواناییها فرد نیازمند آموزش است و نوآوری این پژوهش تدوین بسته آموزشی است که برای ارائه محتوای مطالب آموزشی با جمع آوری و استفاده از منابع گوناگون یک الگوی مشخصی جهت آموزش مهارت های ارتباطی بین فردی برای دانش آموزان در نظر گرفته میشود تا بتواند موجب کاهش پرخاشگری، رفتارهای تکانشی آنان شود.
& et al با توجه به آنچه بیان شد، این سؤال مطرح است که آیا آموزش مهارت های ارتباطی بین فردی میزان پرخاشگری و رفتارهای تکانشی دانش آموزان دبیرستانی را کاهش میدهد؟ روش این پژوهش از نوع روش آزمایشی، طرح شبه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل و انتساب تصادفی بهره گرفته است .
نتایج حاصل از فرضیه پژوهش بیانگر این است که آموزش مهارت های ارتباطی بین فردی بر پرخاشگری، رفتارهای تکانشی دانش آموزان دبیرستانی تأثیر و پایداری دارد.