چکیده:
هدف پژوهش، بررسی اثربخشی توانمندسازی روانشناختی بر مبنای نظریه روانشناسی فردی آدلر بر عزتنفس جنسی و کیفیت روابط زناشویی زنان داری تعارضات زناشویی بود. در این پژوهش از روش پژوهش، نیمه آزمایش و از طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونهی آماری پژوهش شامل 30 از زنان با تعارضات زناشویی شهر کرمانشاه در سال 1397 بود که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). ابتدا همهی نمونهها به پرسشنامههای تجدیدنظر شده تعارضات زناشویی براتی و ثنایی (1372)، عزتنفس جنسی برای زنان دویل زینا و اسچوارز (1966) و پرسشنامه تجدیدنظر شده کیفیت روابط زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن (1995) پاسخ دادند و سپس مداخله داستان زندگی برای گروه آزمایش در 18 جلسه اجرا شد و درنهایت، پسآزمون از زنان با تعارضات زناشویی گروه آزمایش و کنترل گرفته شد و بهمنظور تجزیهوتحلیل نتایج، از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. یافتههای این پژوهش نشان داد که توانمندسازی روانشناختی بر مبنای نظریه روانشناسی فردی آدلر بر عزتنفس جنسی و کیفیت روابط زناشویی زنان داری تعارضات زناشویی گروه آزمایش موثر بوده است.
خلاصه ماشینی:
اثربخشی توانمندسازی روانشناختی بر مبنای نظریه روانشناسی فردی آدلر بر عزتنفس جنسی و کیفیت روابط زناشویی زنان داری تعارضات زناشویی علی شیرافکن کوپکن1، امیر محمودی2 استادیار دانشگاه پیام نور، مرکز سمنان، سمنان، ایران.
یافتههای این پژوهش نشان داد که توانمندسازی روانشناختی بر مبنای نظریه روانشناسی فردی آدلر بر عزتنفس جنسی و کیفیت روابط زناشویی زنان داری تعارضات زناشویی گروه آزمایش مؤثر بوده است.
بررسی ویژگیهای روانسجی پرسشنامه (روایی و پایایی) نشان داده است که ضرایب همبستگی میان پرسشنامه خودتنظیمی رفتاری برای روابط کارآمد در زوجها<FootNote No="70" Text=" Behavioral Self-Regulation for Effective Relationships Scale (BSRERS)"/> ویلسون، چارکر، لیزیو، هالفورد و کیملین<FootNote No="71" Text=" Wilson, Charker, Lizzio, Halford &amp; Kimlin"/> (2005) و پرسشنامه باسبی، کریستنسن، کران و لارسون (2005) در دامنه بین 27/0 تا 56/0 و معنیدار در سطح 01/0 بهدستآمده است.
لذا میتوان گفت که توانمندسازی روانشناختی بر مبنای نظریه روانشناسی فردی آدلر بر عزتنفس جنسی و کیفیت روابط زناشویی زنان داری تعارضات زناشویی مؤثر است.
بحث و نتیجهگیری هدف پژوهش، بررسی اثربخشی توانمندسازی روانشناختی بر مبنای نظریه روانشناسی فردی آدلر بر عزتنفس جنسی و کیفیت روابط زناشویی زنان داری تعارضات زناشویی بود.
یافتههای این پژوهش نشان داد که توانمندسازی روانشناختی بر مبنای نظریه روانشناسی فردی آدلر بر عزتنفس جنسی و کیفیت روابط زناشویی زنان داری تعارضات زناشویی گروه آزمایش مؤثر بوده است.
پیشنهاد میشود از آموزش توانمندسازی روانشناختی مبتنی بر روانشناسی فردی آدلر برای بهبود سایر مشکلات زنان با تعارضات زناشویی استفاده شود و در آنها پژوهش از هر دو جنس (هم زن و هم مرد) استفاده شود و تأثیر جنسیت نیز بررسی شود.