چکیده:
هدف: هدف این پژوهش، تحلیل عملکرد ایران در 15 دوره حضور در بازیهای المپیک تابستانی و مقایسه آن با کشورهای سایر قارههای جهان است. روش شناسی: . روش تحقیق، توصیفی و از نوع مطالعات گذشتهنگر میباشد. نمونه برابر با جامعه آماری یعنی 15 دوره بازیهای المپیک تابستانی بود که ایران در آن حضور داشته است. دادهها از مقالات، گزارشها و منابع معتبر با بازیهای المپیک جمعآوری و از شاخصهای نسبی و مقایسهای، لکسیکوگراف، آمار توصیفی برای تحلیل دادهها استفاده شد. یافته ها: یافتهها نشان داد که ایران از سال 2004- 1948 به ترتیب 09/0، 04/0 و 16/0 درصد مدالهای توزیع شده در قارههای آسیا، آمریکا و آفریقا را کسب کرده و درصد موفقیت (مدال/تعدادحضور) آن در رشتههای کشتی، وزنهبرداری و تکواندو به ترتیب 93/0 ، 80/0 و 66/0 بوده است. عملکرد ایران در دوره های 16 ، 19 و 30 جهش و در بین این دوره ها سیر نزولی داشت. ضعیفترین عملکرد پیاپی ایران از نظر توزیع مدال و کارآیی نسبی (مدال/جمعیت)در سه دوره 1988 تا 1996 بود. ایران در المپیک 2008 پکن ضعیفترین عملکرد را داشت و در سطح جهان، آسیا، آمریکای مرکزی و جنوبی و افریقا به ترتیب رتبه 51، 10، 5 و 4 را کسب کرد. ایران در المپیک 2012 از لحاظ کارایی نسبی(مدال/ورزشکار) بهترین عملکرد تاریخ خود را داشت و در رده دوم جهان قرار گرفت. همچنین در جدول توزیع مدال در جهان، آسیا، آمریکایی جنوبی و مرکزی و افریقا به ترتیب رتبه 17، 5، 2و 1 را بدست آورد. میانگین رتبه ایران در کل المپیکهای حضوریافته به ترتیب 26/31، 33/4، 56/2 و 40/3 در جهان، آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی و مرکزی بود. نتیجه گیری: بنابراین، ایران با توجه به تشابه وضعیت توسعه یافتگی در مقایسه با سایر کشورهای آسیا، آفریقا و آمریکای مرکزی و جنوبی، معمولا رتبه بالایی در جدول توزیع مدال و شاخصهای نسبی در المپیکها بدست آورده است