خلاصه ماشینی:
"باید آرزو کرد که مردم امریکا سرانجام بر سرنوشت خود مسلط شوند،زیرا همانگونه که در پیش اشاره شد، اکثریت مردم این سرزمین از حسننیت و بعضی صفات عالی بشری بیبهره نیستند، و حیف است که به سرنوشت امپراطوریهای بخت برگشته دچار گردند.
(1)-سناتور فولبرایت در کتاب خود،آثار قدرت امریکا را تنها از نظر روابط خارجی او مورد بحث قرار داده،اما این قدرت و غرور،و بخصوص ثروت،در داخل،بر جامعهء امریکا نیز اثرهای شومی نهاده که ما در جای خود به ذکرش خواهیم پرداخت.
چندماه پیش آقای برززینسکی،عضو شورای سیاستپردازی وزارت امور خارجهء امریکا،طی نطقی گفت1:«در چند سال اخیر،ایالات متحده به کامیابیهای ذیل نائل شد:خروشچف را در کوبا به تسلیم واداشت؛منافع خود را در جمهوری دومینیک و در کنگو حفظ کرد؛و اکنون در ویتنام،در کار حفظ همان منافع است.
دربارهء جمهوری دومینیک مینویسد:«واقعیت امر آن است که ایالات متحدهء امریکا با مداخله در جمهوری دومینیک،چشم خود را به روی علل انقلاب در آن کشور بست و این نکته را از یاد برد که چون اصول دموکراسی در کشوری دستخوش شکست شد،انقلاب،امری مشروع میشود...
» داستان کنگو نیز که از طرف طراح سیاسی وزارت امور خارجهء امریکا، (1)-اشاره است به شورشی که در سال 5691 در جمهوری دومینیک پیش آمد،و چون نزدیک بود که منجر به پیروزی آزادیخواهان بشود،امریکا مداخلهء نظامی کرد و از شکست دار و دستهء مرتجعین جلو گرفت.
اما چندی بعد دنیا کشف کرد که کمونیسم از نظر امریکا،در نفس خود آنقدرها هم بد نیست؛بلکه در آن حد و به آن صورتی بد است که خطری برای منافع امریکا ایجاد کند."