خلاصه ماشینی:
"دکتر محمد حسین آدابی،دانشگاه شهید بهشتی تهران دکتر سید رضا موسوی حرمی،دانشگاه فردوسی مشهد شمارهء مقاله:444 نقش لیتولوژی(سنگشناسی)در رانش زمین در شمال شرق ایران مقدمه حرکت تودهای مواد عبارت از جابهجایی مواد هوازده و سنگها در روی دامنهها که تحت تأثیر نیروی ثقل انجام میشود.
اختلاف درجه حرارت و میزان نزولات جوی نیز باعث شده تا هوازدگی فیزیکی و شیمیایی بشدت بر روی سنگهای دانه ریز سازند شوریجه اثر کرده و موجب افزایش رسوبات هوازده شود.
وجود درز و شکافهای موجود در سنگ آهکهای تیرگان،که عمدة حاصل هوازدگی مکانیکی است،باعث نفوذ مقادیر زیادی از نزولات جوی به درون این سازند شده که پس از تجمع آب در کنتاکت بین 2 سازند نیروی اصطکاک را کاهش داده و به رانش زمین کمک نموده است.
شیب تند محل ریزش همراه با وزن زیاد تودهء هوازده و نیز تجمع آبهای نفوذی در سطح لایههای غیرقابل نفوذ باعث شده تا نیروی ثقلی بر نیروی اصطکاک موجود فائق آمده و موجب حرکت تودهای مواد در روی سطح شیبدار شود.
بارندگی شدید در بهار 1370 موجب تغییر ضریب چسبندگی مواد هوازده شده و به رانش زمین در این ناحیه کمک کرده است(کریمی مقدم و دیگران،1376 ب)بنابراین عامل اصلی رانش در این ناحیه را میتوان نوع لیتولوژی همراه با شیب زیاد دامنه و بارندگی شدید فصلی نام برد.
عوامل مؤثر در رانش زمین در این ناحیه را می توان اشباع مواد هوازده از آبهای متائوریتی،اضافه وزن حاصل از رسوبات اشباع شده از آب، شیب زیاد دامنه(در حدود 60)،آزاد شدن پاشنه بر اثر فرسایش توسط آبهای جاری و تأثیر مداوم گسل تراستی که موجب فعال شدن دامنه و ازدیاد شیب میشود،دانست."