چکیده:
امروزه در ارزیابی کیفیت زندگی شهرها توجه به ایمنی محیط و فضاهای عمومی یکی از شاخص های مهم زیست پذیری شهری محسوب و از اهداف مهم برنامه ریزی و مدیریت شهری قلمداد می شود. ایمنی شهری وضعیتی است که در آن خطرات و عوامل ایجادکننده آسیب های فیزیکی، جسمانی و روانی شهر در فضاهای مختلف در کنترل درآمده و موجب حفظ سلامت و رفاه شهروندان شده و ارتقا سطح پایداری محیط را سبب ساز می شود. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تبیینی به بررسی وضعیت ایمنی پارک های با عملکرد ناحیه ای و منطقه ای شهر رشت پرداخته است. روش گردآوری داده ها در این پژوهش کتابخانه ای- اسنادی و میدانی بوده و روش تجزیه و تحلیل در قالب آزمون آماری T، تراز استاندارد و نسبت اختلاف فاصله است. نتایج حاصل از مطالعه شاخص هایی همچون ایمنی تجهیزات، کف سازی، ایمنی وسایل بازی، دیدپذیری فضاها، کنترل و حراست، روشنایی و غیره نشان می دهد که وضعیت ایمنی پارک های شهری شهر رشت در دایره استاندارد حداقل قرار داشته و با استاندارد مطلوب فاصله بسیار زیادی دارد. درعین حال وضعیت شاخص ها در پارک های مختلف متفاوت از هم بوده و از شرایط یکسانی برخوردار نیست.
خلاصه ماشینی:
در راستای پاسخ به پرسش مزبور این فرض مطرح است که وضعیت کیفیت شاخص های ایمنی پارکهای شهری نسبت به همدیگر متفاوت بوده و اختلاف فاصله شاخص نزدیک به حداقل استاندارد بوده ،ولی با استاندارد مطلوب فاصله بیشتری دارد.
با توجه به سطح معناداری به دست آمده، نتایج نشان میدهد به جزشاخص حراست و کنترل پارکها (Q٨) باقی شاخص هااز حد متوسط تعیین شده ( Test ٣ :value) بالاتر بوده و گرایش به سمت مطلوبیت نسبی ایمنی در پارکهای مورد مطالعه مشاهده میشود.
بررسی شاخص وضعیت ایمنی زمین بازی کودکان نشان میدهدبه جزدو پارک توحید وسبزهمیدان که جایگاه آنهادر نمودار تراز استانداردزیر استاندارد حداقل است مابقی پارکهاباوجوداین که از حداقل استاندارد تعیین شده بالاتر هستند،اما مطلوبیت کامل ندارند (شکل ٤).
(رجوع شود به تصویر صفحه) بررسی وضعیت پارکهادر شاخص ایمنی تجهیزات پارک در نمودار تراز استاندارد نشان میدهد که مقدار آن در پارکهای مورد مطالعه از حد استاندارد تعیین شده به طورنسبی بالاتر است .
کیفیت شاخص های ایمنی پارکهای شهری شهر رشت با استاندارد مطلوب دارای اختلاف فاصله حدود ٣٦-درصدی است که برنامه ریزی برای افزایش سطح ایمنی را ضروری میسازد.
با توجه به موارد اشاره شده فرض: وضعیت کیفیت شاخص های ایمنی پارکهای شهری نسبت به همدیگر متفاوت بوده و اختلاف فاصله شاخص نزدیک به حداقل استاندارد بوده است ،ولی با استاندارد مطلوب فاصله بیشتری دارد.
Assessment of Safety in Urban Parks (Case Study: Regional of City pParks).
Assessing the Spatial Distribution of Urban Parks Using Network Analysis (Case Study: Tehran, Iran),????????????????, 11 (32), pp.