چکیده:
هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین مهمترین چالش ها و فرصت های فراروی آموزش زبان انگلیسی در ایران می باشد. به این منظور، به کمک فراتحلیل پژوهش های انجام شده در یک دهه اخیر در باره آموزش زبانهای خارجی به ویژه در نظام آموزش رسمی کشور، مشکلات و کاستی های تدریس زبان انگلیسی احصاء و اولویت بندی گردیده و از طریق انجام مصاحبه هدفمند با گروهی از صاحب نظران و متخصصان این حوزه برای این چالش ها راهکاریی ارائه گردیده است. یافته ها نشان داد که رویکرد سنتی به آموزش زبان، ناکارامدی کتاب های درسی و مواد آموزشی، کاستی های دوره های تربیت معلم و کمبود دبیران زبده و با انگیزه، فقدان سیاستگذاری کلان و عدم تعیین چشم انداز آموزشی، کمبود زمان تدریس درس زبان انگلیسی در نظام رسمی آموزش کشور مهمترین چالش های فراروی آموزش زبان در کشور ماست که برای برطرف نمودن و مواجهه با این کاستی ها پیشنهاداتی همراستا با اسناد کلان و بالادستی حوزه فرهنگ و آموزش کشور به ویژه برنامه درسی ملی، عرضه شده است.
This study aims to demarcate the main opportunities and challenges of teaching English as a foreign language in formal education system of Iran. Coming to this end, challenges and pitfalls of English teaching in Iran have has been enumerated by means of meta-analyzing the most recent researches done in current decade. and Consequently relevant solutions to these shortcomings have been suggested through semi-structured interview sessions with a group of experts. The findings show that the traditional approach to teaching English, insufficiency of textbooks and supplementary materials, shortcomings of teacher training courses and lack of qualified and motivated teachers, ambiguity of policy making, lack of instruction time in schools and formal education system are among the most critical challenges of teaching English in Islamic Republic of Iran. To bridge the gaps, some suggestions have been posed by the researchers based on meta-level cultural and educational documents. Findings can be interesting both for policy makers and English teachers.
خلاصه ماشینی:
یافتـه هـا نـشان داد کـه رویکرد سنتی به آموزش زبان، ناکارآمدی کتابهای درسی و مواد آموزشی ، کاستی های دورههای تربیت معلم و کمبود دبیران زبده و با انگیزه، فقدان سیاست گذاری کلان و عدم تعیـین چـشم انـداز آموزشـی ، کمبود زمان تدریس درس زبان انگلیسی در نظام رسمی آموزش کشور، مهم ترین چالش هـای فـراروی آموزش زبان در کشور ماست که برای برطرف کردن و مواجهه با این کاستی ها پیـشنهادهایی همراسـتا با اسناد کلان و بالادستی حوزة فرهنگ و آموزش کشور، به ویژه برنامة درسی ملی ، عرضه شده است .
تغییر رویکرد آموزشی ، از سنتی به ارتباطی ، مهم ترین تحول رخ داده در آموزش زبـانهـای خارجی نظام رسمی آموزشوپرورش در سطح رویکرد و اهداف در بازة زمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی است که با انتشار کتابهای ١,٢ prospect از مجموعة شش جلـدی English for schools برای پایة هفتم و هشتم تحصیلی ، به مرحلة اجرای عملـی درآمـده اسـت .
دیگـر بحث مربوط به محور نخست ، زمان آغاز آمـوزش و سـاعات اختـصاص یافتـه بـه درس زبـان انگلیسی در مدارس است که برآیند پژوهش های مورد نظر، مؤید این موضوع است که اکثریت پژوهـشگران، زمـان آغـاز (پایـة هفـتم تحـصیلی ) را بـا تـأخیر ارزیـابی مـی کننـد و سـاعات اختصاص یافته به درس زبان را به منظور تحقق اهداف مورد نظـر کـافی نمـی داننـد و پیـشنهاد کردهاند که آموزش زبانهای خارجی ، از پایه های پایانی دورة دبستان آغاز شود.