چکیده:
افزایش و بهبود کیفیت تعامل میان دانشجویان با استادان، به رشد علمی، اجتماعی و حرفه ای دانشجویان کمک می کند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، پیش بینی تعاملات بیرونی استاد- دانشجو بر اساس رفتارهای آموزشی و فعالیت های حرفه ای اعضای هیات علمی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و طرح آن همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 96-95 بود که از میان آن ها 110 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ادراکات و فعالیت های اعضای هیئت علمی بود. ضریب پایایی ابزار با روش همگونی درونی 83/0 برآورد گردید. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزارAMOS23 نشان داد که رفتارهای آموزشی و فعالیت های حرفه ای اعضای هیئت علمی، و تعاملات اتفاقی، پیش بین مناسبی برای تعاملات حقیقی استاد- دانشجو هستند و در مجموع 79 درصد از واریانس این تعاملات را تبیین می کند. نتایج همچنین نشان داد که تعاملات اتفاقی، پیش بین مناسبی برای تعاملات حقیقی استاد-دانشجو است. بررسی نقش میانجی تعاملات اتفاقی استاد – دانشجو در مدل نیز بیانگر این بود که هر دو متغیر برونزای رفتارهای آموزشی و فعالیت های حرفه ای با میانجی متغیر تعاملات اتفاقی، پیش بین مناسبی برای تعاملات حقیقی هستند. این نتایج دلالت های مهمی برای بهبود تعامل و ارتباط استاد – دانشجو در جهت رشد و پیشرفت دانشجویان در نظام آموزش عالی ایران دارد.
خلاصه ماشینی:
علاوه بر این ، نتایج پژوهش های متعدد انجام شده مبتنی بر این نظریه ها نشان میدهد که تعاملات بیرونی استاد-دانشجو میتواند نتیجۀ مستقیم رفتارهای آموزشی اعضای هیئت علمی در کلاس درس باشد (کاتن و ویلسن ، ٢٠٠٦؛ اینرسن و کلارکبرگ ، ٢٠٠٤؛ گولد و پرایبنو، ٢٠٠٠؛ کاکس و همکاران ، ٢٠١٠؛ هرتادو و همکاران ، ٢٠١١؛ استیل ، ١٩٩٧).
بر این اساس ، نوع و کیفیت رفتارهای آموزشی اعضای هیئت علمی در کلاس درس و همچنین کیفیت و چگونگی سایر فعالیت های حرفه ای استادان در محیط دانشگاه ، زمینه ساز وقوع ارتباط بیشتر میان استاد و دانشجو در بیرون از کلاس درس است .
بر این اساس ، شکل های مختلفی از فعالیت حرفه ای اعضای هیئت - علمی، فراتر از فعالیت ها و ارتباطلات درس محور کلاسی، از قبیل حضور فعال در محیط دانشگاه و دفتر کار، ارائه خدمات مشاوره به دانشجویان ، ارائه مشاوره به گروه های مختلف دانشجویی مانند: انجمن های علمی و فرهنگی دانشجویی مستقر در دانشگاه ، برگزاری جلسات مختلف در ارتباط با رشد حرفه ای دانشجویان ، بررسی مشکلات خانوادگی و خوابگاهی، کمک به سازگاری دانشجویان با محیط دانشگاه و یا انجام پژوهش هایی که زمینه همکاری مشترک دانشجویان با استادان را فراهم میآورد، بروز تعاملات حقیقی میان استاد-دانشجو را افزایش میدهد.
Pedagogical signals of faculty approachability: factors shaping faculty–student interaction outside the classroom, Research in Higher Education, 51, 767–788.
Understanding faculty out-of-class interaction with undergraduate students at a research university.