چکیده:
دستیابی به اندیشههای تازه و راهکارهای موّثر برای توسعه نوآوری و خلاقیت» از طریق پژوهشهای اصیل علمی و
نظریهپردازی حاصل میشود. نظریهپردازی در تولید دانش نو در حوزههای علوم انسانی و اجتماعی اهمیت دارد. پژوهش حاضر به
شناسایی موانع نظریهپردازی در این حوزهها و ارائه راهکارهایی در جهت رفع این موانع میپردازد.
پژوهش به صورت پیمایشی انجام شده است و به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی و تحلیلی
است. جامعة مورد مطالعه شامل کلیه استادان رشتههای علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه شهید چمران اهواز هستند که در سال
تحصیلی ۱۳۹۶-۱۳۹۷ مشغول به خدمت هستند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهای محقق ساخته است که به دلیل محدود بودن
جامعة پژوهش، میان تمامی افراد جامعه (۱۷۲ نفر) توزیع و در نهایت ۱۲۱ پرسشنامه (ضریب بازگشت ۷۰/۳۴ درصد) گردآوری
شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون فریدمن انجام گرفته است.
یافتهها نشان داد که مهمترین موانع نظریهپردازی در علوم انسانی و اجتماعی به ترتیب عبارتند از: موانع فرهنگی- سیاسی،
موانع اجتماعی، موانع اقتصادی، حمایتی و مالی» موانع قانونی- سازمانی» موانع آموزشی، موانع روششناختی (پژوهشی) و موانع
فردی- روانشناختی. در پایان نیز راهکارهایی برای توسعه نظربهپردازی در این حوزهها ارائه شده است. شناسایی مشکلات و
چالشهای موجود در مسیر نظریهپردازی به سیاستگذاران و تصمیمگیران کشور کمک خواهد کرد تا در راستای رفع موانع و
کمک به توسعه فرایند نظریهپردازی علوم انسانی و اجتماعی، برنامهریزی و اقدام کنند.
خلاصه ماشینی:
چالشها و موانع نظریهپردازی در علوم انسانی و اجتماعی مروری بر مطالعات انجام شده نشان میدهد که بیشتر پژوهشهای صورت گرفته در این زمینه به بررسی موانع پژوهش، چالشهای حوزههای علوم انسانی و اجتماعی، موانع تولید علم و موانع نظریهپردازی در حوزههای مختلف پرداختهاند.
مهمترین موانع نظریهپردازی در حوزههای علوم انسانی و اجتماعی از دیدگاه استادان این حوزهها در دانشگاه شهید چمران اهواز کداماند؟ 2.
مهمترین موانع نظریهپردازی در حوزههای علوم انسانی و اجتماعی از دیدگاه استادان این حوزه در دانشگاه شهید چمران اهواز کداماند؟ در راستای پاسخ به این پرسش از آزمون رتبهای فریدمن استفاده شده است.
نتیجهگیری در پژوهش حاضر، به منظور شناسایی مهمترین موانع نظریهپردازی در حوزههای علوم انسانی و اجتماعی به مطالعه پژوهشهای صورت گرفته در این زمینه و نظرخواهی از متخصصان این حوزهها پرداخته شد.
توجه کمتر به کیفیت و هدفمندی پژوهشهای حوزههای علوم انسانی و اجتماعی و نبود خطمشی روشن و منطقی در آنها سبب ایجاد موانع و مشکلاتی در نظریهپردازی و تولید علم در این حوزهها میشود.
نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که افزایش کیفیت تولیدات علمی، تولید دانش نو و نظریهپردازی در حوزه علوم انسانی و اجتماعی در گروی آسیبشناسی عوامل و موانع مؤثر بر ناکارآمدی نظریهپردازی در این حوزهها و ارائه راهکارهایی در راستای رفع آنهاست.
“Factors influencing the interest, career paths, and research activities of resent graduates from an academic pediatric residency program”.
“Factors Affecting Research Productivity in Public Universities of Kenya: The Case of Moi University, Eldoret”.