چکیده:
رسانههای همگانی بهعنوان ابزاری برای برقراری ارتباط میان انسانها میتوانند زمینهساز وقوع بسیاری از تعارضات میان پاسداشت حقوق فردی شهروندان و حق اطلاعرسانی بهعنوان کارویژۀ خود باشند. پیشبینی مسئولیت مدنی رسانهها راه حلی عادلانه برای تبیین ملازمۀ میان حقوق و تکالیف رسانههای همگانی و مجوزی برای ادامۀ فعالیت آنها تلقی میشود. با وصف عمومیبودن رسانههای همگانی وگستردگی حوزۀ خسارت، جبران زیان احتمالی، دشوار خواهد بود. با پوشش بیمههای مسئولیت مدنی، رغبت دادرسان به محکوم ساختن رسانه به جبران زیان حتی بدون توجه به مبنای مسئولیت بیشتر میشود و گاهی بدون پرداختن به مسئلۀ مبنا، در راستای حمایت از زیاندیدگان، حکم به مسئولیت مدنی رسانهها میدهند. بهعلاوه گاهی به علت مبالغ سنگین غرامتها، پرداخت این وجوه، حیات اقتصادی رسانهها را به مخاطره میاندازد.
خلاصه ماشینی:
در مواقعی که با ادعای خسارت شخص حقیقی یا حقوقی برای نشر اکاذیب یا جریحه دار شدن احساسات شخصی یا خدشه دار شدن نام نیک شرکتی یا نقض حریم خصوصی مواجه می شود، با اتکاء به آن بیمه نامه و امنیت ایجادشده قادر به دفاع از خود بوده و از صدمات مالی که بعضا حیات آن را به خطر می اندازد، جلوگیری ١- در تعریف رسانه همگانی گفته شده : «رسانه های همگانی وسایل یا تدابیر فنـی هـستند کـه ارتبـاط جمعـی از طریق آنها به وقوع می پیوندد» (بلیک ، رید و هارولدسن ، ادوین ، طبقه بندی مفـاهیم در ارتباطـات ، ترجمـه مـسعود اوحدی ، تهران ، سروش ، ١٣٧٨، ص ٥٢).
اشخاص ثالثی که موضوع انتفاع احتمالی از این نوع بیمه ها قرار می گیرند، نامعین و نامحدودند و نمی توان مصداقی از آنها را تعیین نمود، اما با توجه به دامنه فعالیت رسانه همگانی که محلی ، منطقه ای ، ملی و یا بین المللی باشد، می تواند برآوردها و ارزیابی های متفاوتی از نظر مدیریت ریسک و تخصیص حق بیمه و همچنین خطرات قابل پوشش داشته باشد.
با این اوصاف ، موضوع اصلی بیمه مسئولیت مدنی در رسانه های همگانی ، تأمین و جبران خسارات ناشی از تقصیر و خطا و یا فعالیت مخاطره آمیز بیمه گذار (فعل و ترک فعل ) شامل هرگونه خسارت اعم از مالی ، جانی و معنوی می شود.