چکیده:
با گسترش شبکههای اجتماعی مبتنی بر موبایل، عملا این دست از رسانهها جایگزین بسیاری از رسانههای سنتی از جمله تلویزیون شده است. با این وصف، این سوال مطرح میشود که برای تلویزیون از بعد سیاسی و تاثیری که پیشتر در انتخابات داشته، چه سرنوشتی در انتظار خواهد بود. از سوی دیگر این مهم نیز مطمح نظر قرار میگیرد که آیا تلویزیون با تضعیف بعد سیاسیاش همچنان میتواند به حیات خود ادامه دهد یا خیر؟ بر اساس نگاه صاحبنظران این پژوهش ـ که به روش تکنیک دلفی جمعبندی شده ـ، تلویزیون با حضور شبکههای اجتماعی مرجعیت سیاسی سابق را نخواهد داشت. نگاه ایشان به این سمت معطوف بود که شبکههای اجتماعی با فاصله گرفتن از دکترین پشتیبانی بهتدریج نقش تولیدی قویتری ایفا خواهند کرد که جایگزین تلویزیون خواهد شد. در مجموع کارشناسان اعتقاد داشتهاند که تلویزیون با وجود شبکههای اجتماعی در وضعیت فعلی شانسی برای ادامه نقش سیاسی خود نخواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
در طی این سال ها تلویزیون همیشه بدون رقیب و بسیار قدرتمند در حوزه تبلیغات سیاسی حضور داشته ، ولی به نظر می رسد این سیطره ، با حضور شبکه های اجتماعی در حال کم رنگ شدن است ؛ این مهم تا جایی پیش رفته که در حکم رئیس جدید سازمان صدا و سیما که از سوی رهبری صادر شده ، به صراحت به فضای مجازی و لزوم توجه به آن اشاره شده است : «مؤکدا سفارش می کنم به برنامه ریزی ، رعایت راهبردهای کلان ، جذب و حفظ و تربیت نیروهای انقلابی و کارآمد و حضور مؤثر در فضای مجازی اهتمام بورزید» (leader.
وی تحقیق خود را در دو دوره انتخابات سال ١٣٩٣ مورد بررسی قرار داده و نتیجه گرفته مناظره های تلویزیونی در هر دو دوره ، بر افزایش مشارکت ، تغییر الگوی سیاسی و نیز اعتماد مخاطبان به رسانۀ ملی تأثیر داشته است ، اما نه به میزان یکسان ، بلکه در انتخابات یازدهم این تأثیرات کمی بیشتر از انتخابات دهم بوده است .
در پاسخ به سؤال اول پژوهش ، می توان نظر کارشناسان را این گونه جمع بندی کرد که تلویزیون با وجود شبکه های اجتماعی در وضعیت فعلی ، شانسی برای ادامۀ نقش سیاسی خود نخواهد داشت .