چکیده:
پژوهش ؛ حاضر با هدف بررسی رابطه بین دلبستگی به والدین وهمسالان با مهارگری عاطفی، نوجوانان شهر شیروان انجام شد. این پژوهش ، توصیفی وازنوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان شیروان در سال تحصیلی(96-1395) که شامل 2400 نفر بوده است.نمونه آماری شامل300 نفراز جامعه مذکوراست که با روش نمونه گیری خوشه ای از بین دبیرستان های شهرشیروان انتخاب شدند.جهت اندازه گیری متغیرهای تحقیق به ترتیب؛ ازپرسشنامه ابعاد دلبستگی والدین وهمسالان(IPPA) و مقیاس کنترل عواطف (ACS) استفاده شد.به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با روش گام به گام و ساده و آزمون t توسط نرم افزارspss استفاده شد. نتایج گویای آن است که؛ بین دلبستگی به والدین وهمسالان با مهارگری عاطفی رابطه معنی دار، وجود دارد درنتیجه می توان گفت: دلبستگی به والدین درکنترل عواطف نوجوانان تاثیرمثبت دارد.
The purpose of this study was to investigate the relationship between attachment to parents and adolescents in adolescents affiliated to Shirvan. This research is a descriptive and correlational study. The statistical population of all female high school students in the second year of Shirvan city in the academic year of 1395-1396, including 2,400 students, was 300 students. The sample consisted of 300 members of this society selected by cluster sampling from among high schools in Shirvan. To measure the variables of research Parental and Peer Assertiveness Dimensions (IPPA) and emotional control scale (ACS) were used. Data was analyzed by Pearson correlation test and multiple regression analysis with simple step-by-step method and t-test using SPSS software. The results indicate that there is a significant relationship between attachment to parents and peers with emotional inhibition. As a result, it can be concluded that attachment to parents plays an important role in controlling emotions in adolescents.
خلاصه ماشینی:
بررسي رابطه بين دلبستگي به والدين وهمسالن با مهارگري عاطفي نوجوانان Investigating the relationship between attachment to parents and adolescents with emotional control محمدکرمي Mohammad Karami Master of Family Counseling کارشناس ارشد مشاوره خانواده arshad_mk20@yahoo.
com چکيده Abstract The purpose of this study was to investigate the پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين دلبستگي به والدين relationship between attachment to parents and وهمسالان با مهارگري عاطفي، نوجوانان شهر شيروان انجام شد.
نتايج گوياي آن است که ؛ بين is a significant relationship between attachment to دلبستگي به والدين وهمسالان با مهارگري عاطفي رابطه معني دار، parents and peers with emotional inhibition.
با توجه به اهميت نظام دلبستگي در رشد اجتماعي نوجوانان ، و از آنجايي که پژوهش هاي موجود به دليل تمرکز روي دوران کودکي، ارزيابي انحصاري رابطه با مادر و يا توجه به گروه هاي خاص مانند کودکان ناتوان ذهني، کمبود هاي جدي دارند، بنابراين با توجه به مطالعات انجام شده توسط محققين مي توان نتيجه گرفت که ، ويژگي هاي شخصيتي افراد ازعواملي است ، که مي تواند پيش بيني کننده ميزان دلبستگي به والدين وهمسالان باشد و لذا اين سوال مطرح مي شود که آيا بين دلبستگي به والدين وهمسالان با مهارگري عاطفي نوجوانان رابطه وجود دارد؟ روش تحقيق حاضر، به روش تحقيق همبستگي است .
نتايج حاصل از بررسي رابطه بين دلبستگي به والدين و همسالان با مهارگري عاطفي نشانگر آن است ؛ که رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.