چکیده:
مذهب، معنویت، سلامت و پزشکی ریشه های مشترکی در چهارچوب مفهومی رابطه میان انسانها، طبیعت و خدا دارند. از دیرباز، علاقه فوق العاده ای به درک تعامل مذهب، معنویت، سلامت و پزشکی وجود داشته است. علیرغم برخی از محدودیت های روش شناختی، بسیاری از مطالعات تجربی منتشر شده نشان می دهد که مشارکت مذهبی با پیامدهای بهتر در سلامت جسمی و روانی همراه است. به هنگام رویارویی با بیماری، ناتوانی و مرگ بسیاری از بیماران خواهان آن هستند که پزشکان و درمانگران، نیازهای عاطفی و معنوی آنان را نیز مورد ملاحظه قرار داده و آنها را برآورده سازند. علاقه و توجه جدید به تعامل میان مذهب و معنویت با سلامت و پزشکی تلویحات قابل ملاحظه ای برای جامعه ایرانی دارد. مذهب و معنویت در جامعه ایرانی و بستر فرهنگی جامعه ما از ویژگی های متمایزی برخوردار است و نقش مهمی در زندگی اکثریت ایرانیان ایفا می کند و بنابراین، پزشکان و درمانگران ایرانی باید موضوعات مذهبی را مورد مداقه قرار داده و نیازهای معنوی بیمارانشان را برآورده نمایند. تلفیق مذهب و معنویت در سلامت و پزشکی بسیار فراتر از موضوع به کار بستن پزشکی به صورت اخلاقی تر و ترحم آمیزتر است. تلفیق مذهب در پزشکی فرصت های جدیدی برای آموختن بیشتر درباره سایر نظام های سنتی پزشکی و درک عمیق تر و تعامل مشارکتی میان نظام های مختلف پزشکی فراهم می آورد. افزون بر این، پزشکان می توانند مذهب و معنویت را در زندگی حرفه ای خودشان نیز مهم و ارضاکننده بیابند.
Religion, spirituality, health and medicine have a common root in the framework of the relationship among humans, Nature and God. There has always been considerable interest in understanding the interaction between religion, spirituality, health and medicine. In spite of some methodological limitations, many published experimental studies indicate that religious involvement - taking part in religious rituals - results in better physical and psychological health. Facing the disease and inability, a significant number of patients demand that physicians and healers pay attention to their current and spirituality needs. The recent interest in the interaction between religion and spirituality with health and medicine has considerable implications for Iranian society. Religion and spirituality have distinguishing features in the Iranian people, so Iranian physicians should pay attention to religious issues and satisfy their patients’ spiritual needs. Integration of religion and spirituality in health and medicine goes beyond making medicine more ethical and compassionately, which provides new opportunities for learning more about other traditional medical systems and gaining a more in-depth understanding regarding the collaborative interaction between different medical systems. Furthermore, physicians can find religion and spirituality essential and rewarding in their professional activities.
خلاصه ماشینی:
ir چکيده Abstract Religion, spirituality, health and medicine مذهب ، معنويت ، سلامت و پزشکي ريشه هاي مشترکي have a common root in the framework of در چهارچوب مفهومي رابطه ميان انسانها، طبيعت و the relationship among humans, Nature and God. There has always been خدا دارند.
علاقه و توجه جديد به تعامل ميان religion and spirituality with health and مذهب و معنويت با سلامت و پزشکي تلويحات قابل medicine has considerable implications for Iranian society.
هم اکنون دانشــجويان پزشــکي در غرب ، در مورد مذاهب غير غربي و اخلاق 1 Curlin & Moschovis 2 Larimore, Parker, Crowther 3 Fortin, & Barnett پزشکي در چندين سنت ايماني و عقيدتي آموزش بيشتري ميبينند و مهارت هايي را در خصوص گرفتن تاريخچه معنوي بيماران شان کسب ميکنند (کرلين و موسکويس ، ٢٠٠٤).
آيا افشاي اين نااميدي تو سط بيمارنشانه اي از افسردگي است يا بخش ملازم سير بيماري است ؟ آيا معرف يک مشکل معنوي يا مذهبي بزرگ تر فاش نشده است ؟ اگر چنين است ، آيا پزشک بايد براي کسب اطلاعات بيشتر کاوش نمايد؟ از ديدگاه درماني، آيا پزشـک بايد درمان دارويي ضـدافسـردگي را آغاز کند و اگر بيمار يک مسـأله معنوي را مطرح نموده چه مداخله اي که اثربخشي آن از نظر باليني اثبات شده باشد توصيه شود؟ در اين مقاله تلاش ميکنيم تا ضــمن بررســي تاريخي رابطه مذهب و پزشــکي و روشــن نمودن مفاهيمي چون مذهب و معنويت ، به مرور پژوهشهاي علمي در مورد مذهب ، معنويت و سلامت پرداخته و با نگاهي دقيق تر به نيازهاي معنوي بيماران و نحوه پاســـخگويي پزشـــکان در اين خصوص بپردازيم .