چکیده:
زنان سرپرست خانوار از جمله گروههای آسیب پذیر اجتماع هستند که نقش بازتولیدی, آنان را مجبور به کار پاره وقت.
انعطاف پذیر یا اشتغال خانگی میکند. از نظر جامعه شناسان, زنان سرپرست خانوارء زنانی هستند که بدون حضور منظم و یا
حمایت یک مرد بزرگسال, سرپرستی خانواده را به عهده دارند. زنان سرپرست خانوار از جمله گروههای آسیب پذیر اجتماع
هستند که گاه عواملی چون طلاق, فوت. اعتیاد همسر از کار افتادگی او رها شدن توسط مردان مهاجر و با بی مبالات.
موجب آسیب پذیرترشدن این طیف وسیع از جامعه میشود. اغلب این زنان فاقد مهارتهای حرفه ای و تحصیلات هستند.
در نتیجه از وضعیت اشتغال و درآمد مناسب و کافی برخوردار نیستند. در این شرایط همراه با ضعف و فقدان منبع حمایتی
و تاامین مالی و اجتماعی موّئر که ناشی از ناکار آمدی سازمانهای حمایتی زمینه آسیب پذیری زنان سرپرست خانوار
بیش از پیش فراهم میشود. در راستای کاهش این آسیب پذیری کسب وکارهای خانگی راهکاری مهم برای ایجاد اشتغال و
درآمد محسوب میگردد. قابلیت انجام این نوع کسب وکار در منزل سبب ایجاد مزایای بسیاری برای شاغلان آنها میشود
که ازجمله میتوان به ایجاد توازن بین مسئولیت خانوادگی زنان و اشتغال آنان, حذف هزینههای مربوط به خرید. رهن و
اجارة کارگاه و رفت و آمد. استفاده از نیروی کار سایر اعضای خانواده و ایجاد زمینههای کار خانوادگی, امکان انتقال تجارب
ازطریق آموزش غیررسمی به شیوه استاد شاگردی بین اعضای خانواده و ... اشاره نمود. چنانچه زمینههای کسب وکار خانگی
برای زنان سرپرست خانوار فراهم به توانمندسازی اقتصادی آنان انجامیده و از وابستگی آنان به مردان و سازمانهای
حمایتی کاسته و از آسیبپذیری آنان میکاهد. با در نظر گرفتن اهمیت موضوع, در این پژوهش سعی بر آن بوده است که با
مرور تحقیقات پیشین و مطالعات کتابخانهای به بررسی نقش کسب و کارهای خانگی در توانمندسازی زنان سرپرست خانوار
پرداخته شود.