چکیده:
شوق نامه اثر شاعری صادقا اهل پاکستان است که نسخه ی آن در بخش نسخ خطی دانشگاه
پنجاب نگهداری می شود و تاکنون تصحیح و چاپ نشده و ناشناخته باقی مانده است. داستان،
روایتی تغزلی از اشتیاق و علاقه بین دو معشوقه با نام های مرزاخان و صاحبان را به تصویر
میکشد. شاعر با بیانی حکیمانه و موجز بسیاری از مباحث اخلاقی و حکمی را در خلال داستان
میگنجاند و پیدرپی عشق و محبت را توصیف میکند. این پژوهش بر آن است تا برای
نخستین بار به معرفی این منظومه داستانی بپردازد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت
اسنادی- تحلیلی است و سعی شده به صورت بازخوانی نسخه موجود مورد تحلیل و بررسی قرار
گیرد.
خلاصه ماشینی:
سبب نظم کتاب از ابیاتی که صادقا ذکر میکند، که هدفش از به نظم کشیدن این داستان توصیف و آفریدن عشق و داستانی عاشقانه است، وی بدلیل شوق و اشتیاق به نزد احمدشاه درانی میرود و درخواست او را برای خلق منظومه ای عاشقانه پذیرا میشود: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (86) {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (105و106) ستایش بزرگان کهرل صادقا بعد از حمد باری تعالی و ستایش پیامبر و ائمه درباره نخستین بزرگان کهرل که عاشقان حقیقی بودند این گونه میسراید: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (ب 153 و 154) {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (ب 156_158) گزارش داستان: مرزاخان بزرگ زادهای است، که در دیار ملتان زندگی میکند و نوجوانی صاحب صورت و سیرت است، داستان با حکایات و تمثیل هایی آغاز میشود که در درگاه مرزاخان دو غلام به نام مغیره و طغیره زندگی میکردند، که همهی آنان با فرزندانشان به خنیاگری و مطربی مشغول بودند.
وصف جمال صاحبان به همهی آفاق رسیده و در این میان خواستگاران بسیاری خواهان وصال او میشوند و این رقیبان مرزاخان وکلای خود را برای صحبت و خواستگاری به نزد او میفرستند، خان کیهو یکی از این شیفتگان دختر خود بنام طاهرخان را پذیرفته و هدیهی فرستادهی او را میپذیرد: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (ب 504 و 505 ) دوسویه بودن عشق عشق در این داستان همانند بیشتر منظومه های عاشقانه بین دو شخصیت اصلی آن یعنی مرزاخان و صاحبان خانم دوسویه است.