چکیده:
هدف از پژوهش حاضر شناسایی و رتبهبندی ابعاد مدیریت بر مبنای ارزش در دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران بوده است. این پژوهش توصیفی از نوع زمینهیابی و از نوع مطالعات کاربردی بوده است و دادههای موردنظر با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی صوری و محتوایی و پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل اعضای هیات علمی تماموقت با مرتبه علمی استادیار، دانشیار و استاد بوده است؛ و از این جامعه تعداد 212 نفر با بهرهگیری از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای برحسب درجه واحد دانشگاهی بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفادهشده است. یافتههای حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی منجر به شناسایی دوازده بعد شامل اعتماد سازمانی، چشمانداز، خود ارزشیابی، آداب اجتماعی، مکانیزم های انگیزشی، مشتری محوری، تعهد سازمانی، آرمانگرایی، انسجام و یکپارچگی، آموزش و توانمندسازی، توسعه منابع و تجربه و مهارت گردید؛ و بعد آرمانگرایی رتبه اول و بعد مکانیزمهای انگیزشی در رتبه آخر قرارگرفتهاند؛ بنابراین شناسایی و ترویج ابعاد و مؤلفههای مدیریت بر مبنای ارزش میتوانند ملاک و معیار مطمئنی برای برنامهریزیها، سیاستگذاریها و تصمیم سازیها در دانشگاه باشند.
خلاصه ماشینی:
آموزش عالي به عنوان يکي از گران بهاترين ذخايري اسـت کـه جامعـه بـراي توسـعه و تعالي در اختيار دارد و نقش آن به عنوان نهادي تربيتي و آموزشي بر کسي پوشـيده نيسـت ؛ بنابراين دانشگاه ها بايد هرچه بيش تر تلاش کنند تا ظرفيت هاي خود را در برابر چالش هـا و فرصت هاي پيش رو با نشان دادن عکس العمل هاي مناسب ارتقاء دهند و به مدد مديريت بـر مبناي ارزش ميتوان فعاليت هاي تخصصي روزانه کارکنان و اعضاي هيات علمي را بـه سـوي تفکر استراتژيک هدايت نمود.
نتايج ماتريس همبستگي تحليل عاملي در فضاي پس از چرخش براي انتخاب شاخص هاي مرتبط با مديريت بر مبناي ارزش براي دانشگاه آزاد اسلامي که در جداول ٤ و ٥ ارائه شده است ، نشان داد که متغير مديريت بر مبناي ارزش داراي ٦٥ مؤلفه يا شاخص و ١٢ عامل يا بعد به شرح زير است : بعد اول شامل ١٢ گويه ميباشد و با توجه به ماهيت اين گويه ها به عنوان بعد اعتماد سازماني نام گذاري گرديد و داراي دوازده مؤلفه شامل : روابط دوستانه و اعتماد متقابل ، توسعه و ترويج فرهنگ اعتماد، بهبود فضاي قابل اعتماد، استفاده از همکاران قابل اعتماد، برقراري فضاي صلح و آرامش ، فراهم بودن شرايط آرام بخش در محيط کار، بر قراري صميميت بين همکاران ، دسترسي به همزيستي مسالمت آميز، بهره مندي از حمايت سازماني، توجه به انتخاب و واگذاري شغل مناسب ، ثبات شغلي و کاهش فشارهاي شغلي است .