چکیده:
ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ زﻣﺎن و ارﺗﻘﺎء ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺷﯿﺮاز ﯾﮑﯽ از ارزﺷﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺎﺑﻌﯽ ﮐﻪ در اﺧﺘﯿﺎر ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ زﻣﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ در دﻧﯿﺎی ﭘﺮرﻗﺎﺑﺖ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ ﺑﺎ در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻦ ﺧﯿﻞ ﻋﻈﯿﻢ ﻧﯿﺮوی ﻓﻌﺎل اﻧﺴﺎﻧﯽ در ﺻﻮرﺗﯿﮑﻪ ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺻﻮل ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ زﻣﺎن و ﻣﺤﺎﺳﻦ آن آﺷﻨﺎ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺑﯽﻧﻈﻤﯽ آﺷﮑﺎری ﺑﺮ اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﺎﮐﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﮐﺎراﯾﯽ ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﺎری دﭼﺎر ﺗﺰﻟﺰل ﻣﯽﺷﻮد و در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﮑﻼت ﮔﺮﯾﺒﺎﻧﮕﯿﺮ داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده ﺻﺤﯿﺢ از زﻣﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﻫﺪف اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ زﻣﺎن و ارﺗﻘﺎء ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺷﯿﺮاز اﺳﺖ. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ـ ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ و از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺖ. ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊآوری دادهﻫﺎ در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ از دو روش ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای و ﻣﯿﺪاﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﺑﺘﺪا از روش ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ و ﻣﻘﺎﻻت و ﭘﺎﯾﺎنﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و ﺳﭙﺲ از روش ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊآوری دادهﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. اﺑﺰار ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و ﻧﺮماﻓﺰار spss اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ زﻣﺎن )اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪی، ﻫﺪﻓﮕﺬاری، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی، ارﺗﺒﺎﻃﺎت و زﻣﺎﻧﺒﻨﺪی( و ارﺗﻘﺎء ﮐﺎرآﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺷﯿﺮاز ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد و ﻫﻢﭼﻨﯿﻦ راﺑﻄﻪﺷﺎن ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ اﺳﺖ و ﺑﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺗﻔﻮﯾﺾ اﺧﺘﯿﺎر و ارﺗﻘﺎء ﮐﺎرآﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺷﯿﺮاز راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد وﻟﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﮑﻮس ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ و ﺑﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖﭘﺬﯾﺮی و ارﺗﻘﺎء ﮐﺎراﯾﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺷﯿﺮاز راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد ﻧﺪارد.
خلاصه ماشینی:
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول فوق ضريب همبستگي برابر ٢٨١/o+ است که رابطه مستقيم است و سطح معناداري برابر o/oo٤ است چون P>o/o٥ است پس H٠ رد ميشود يعني بين اولويت بندي و آموزش کارکنان دانشگاه شيراز رابطه وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول ضريب همبستگي o٢١/o+ است که يک رابطه مستقيم است و سطح معناداري برابر o/o٣٥ است چون P>o/o٥ است پس H٠ رد ميشود يعني بين اولويت بندي و انگيزه کارکنان دانشگاه شيراز رابطه وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول ضريب همبستگي برابر ٢٦٩/o و سطح معناداري برابر o/oo٥است و چون >P o/o٥ است فرض H٠ رد ميشود و بين اولويت بندي و مديريت مشارکتي کارکنان دانشگاه شيراز رابطه وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول ضريب همبستگي پيرسون ١٤٧/o است که رابطه مستقيم وجود دارد و سطح معناداري برابر ١٢٥/o است و چون P فرض ٦: H٠: بين اولويت بندي و شرايط شغلي کارکنان دانشگاه شيراز رابطه وجود ندارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول ضريب همبستگي ٢٧٥/o است که رابطه مستقيم است و سطح معناداري o/oo٣ است و چون o/o٥ >P است فرض H٠ رد ميشود يعني بين اولويت بندي و شرايط شغلي کارکنان دانشگاه شيراز رابطه وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول فوق ضريب پيرسون ٤٣٤/o است که رابطه مستقيم است و سطح معناداري برابر با صفر است که چون o/o٥ >P است فرض H٠ رد ميشود يعني بين زمان بندي و مديريت مشارکتي کارکنان دانشگاه شيراز رابطه وجود دارد.