چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی حقوق اقلیتها در اعلامیههای جهانی حقوق بشر و در اسلام با تکیه بر روایات عصر ظهور است. یافتههای این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی و مطالعه کتابخانهای است، نشان میدهد که با تاسی به اصول قرآنی، کرامت انسانی، عدالت ائمه معصومین و اختیار انسان، هر روایتی که مغایر با این اصول راهنما باشد، قابل پذیرش نیست و حضرت مهدی(عج) نیز با استدلال و منطق با اهل کتاب مواجه خواهد شد و آن عده قلیلی که اسلام نیاورده باشند در پناه حکومت عدالتگستر آن حضرت زندگی خواهند کرد. در حالیکه در حقوق بینالملل، بحث از حقوق اقلیتها، هرچند در لفظ و مفاد بیانیههای حقوق بشری، جنبه حق و تکلیفی دارند، اما به نظر نمیرسد تکلیف در جهت رعایت حقوق اقلیتها از سوی حاکمیتهای مختلف، به صورت عرف بینالمللی درآمده باشد، بویژه اینکه حقوق بینالملل حداقل در این قبیل مسائل یا فاقد ضمانت اجراست و یا دارای ضمانت اجرای بسیار ضعیفی است، اما رعایت حقوق اقلیتها در اسلام، علاوه بر جنبه حق بودن، دارای جنبه تکلیفی نیز میباشد و مسلمانان واقعی و دولتهای اسلامی خود را مکلف به رعایت حقوق اقلیتها میدانند.
خلاصه ماشینی:
٤. میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ١٦ دسامبر ١٩٦٦ مجمع عمومی سازمان ملل متحد به حقوق بشر و حقوق اقلیت ها توجه نشان داده است ، لزوم شناسایی حقوق همه افراد مقیم در کشورها از طرف دولت های متبوع آن ها بدون هیچ گونه تمایزی از قبیل نژاد، رنگ ، جنس ، زبان ، مذهب ، عقیده سیاسی یا عقیده دیگر، (ماده ٢)، عدم امکان اخراج بیگانه از قلمرو یک کشور مگر مطابق با قانون (ماده ١٣)، حق آزادی فکر و وجدان و مذهب (ماده ١٨) حق تشکیل مجامع مسالمت آمیز (ماده ٢١).
اسلام ، انسان ها را از هر گروه و مذهبی که باشند، به دیده انسانی مینگرد و همه را از یک ریشه میداند، و امت واحد میخواند، از مکتبی که بخش زیادی از آموزه های آن در زمینه اخلاق است ، البته ، جز این انتظار نیست ، حضرت امیر (ع ) در نامه ای به مالک اشتر نخعی، والی مصر، درباره رعایت حقوق اهل ذمه به وی گوشزد می کند (سید رضی، ١٤١٤ هـ ق ، ص ٣٧١).
باید گفت متأسفانه همین وضعیت در حوزه مطالعات کلامی و اعتقادی نیز وجود دارد، آری وقتی بنیان گذار فقید انقلاب (ره ) در جواب نامه شورای نگهبان ، بر بیجرأتی خویش در اظهار نظر مناسب در قضیه مطرح شده تکیه می کند، تکلیف امثال این حقیر روشن میشود، مهم این است که دریابیم چه عواملی باعث میشود تا شخصیتی مانند حضرت امام (ره ) نتواند آنچه که در ضمیر خود دارد، ابراز کند و سعی در ریشه کنی آن عوامل داشته باشیم .