آذر 1365 - شماره 86 (8 صفحه - از 20 تا 27)

"از وقتی که او به مدرسه میرود مدت خیلی کمی میگذرد و به او درس میدهند و مادرش با نگرانی میاندیشد:آیا پسرم از عهده درس برخواهد آمد؟آیا همه درس را خواهد فهمید؟ آیا خواهد توانست آنچه که تکلیف دادهاند انجام دهد؟ اصولا"باید بخاطر داشت که فقط کار مستقل به کودک کمک میکند که عادت لازم را به دست آورد. اما اگر بچه برای رفتن به مدرسه خوب آمادگی نداشته باشد و از همان روزهای اول مدرسه رفتن مشکلاتی بروز میکند،چه باید کرد؟ قبل از هرچیز لازم است تعیین کرد که به چه علتی او از دوستانش عقب مانده است،چه خصایصی برای کودک دبستانی ضروری بوده که در وی پرورش نیافته است. بنابراین تنها وقتی به کودک باید کمک نمود که خود درواقع چیزی نمیتواند انجام دهد،مثلا"بموقع از خواب بیدارش کرد(کودکان در این سن خیلی زود بخواب میروند). کودک از همان روز اول ورود به مدرسه باید بداند که تمام اینها وظیفه خود اوست و تا زمانی که آنها را انجام نداده است باو اجازه رفتن به مدرسه نمیدهند و او دیر به مدرسه میرسد و خانم آموزگار او را توبیخ میکند. اگر کودک را در این شرایط قرار دهند ممکن است یکی دوبار دیر به مدرسه برسد ولی بعد یاد میگیرد که وظایف خود را به نحو احسن انجام دهد. زیرا نهتنها در کودک میل به انجام کار خوب بروز نخواهد کرد بلکه برعکس میتواند نظر خیلی بدی نسبت به دروس داشته باشد،زیرا بخاطر توبیخ و مجازات معمول در حق وی از درس خاطره نامطبوعی دارد."
- دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار,
,
,
)