چکیده:
اطلاعات در سازمانها، موسسه های پیشرفته و جوامع علمی، شاهرگ حیاتی محسوب میگردد. دست یابی به اطلاعات و عرضه مناسب و سریع آن، همواره مورد توجه سازمانهایی است که اطلاعات در آنها دارای نقش محوری و سرنوشتساز است.
از طرفی کنترل دست یابی و نحوه استفاده از این اطلاعات از چالشهای مهم این عرصه است. در این راستا لازم است هر سازمان برای حفاظت از اطلاعات ارزشمند خود و تامین امنیت آن به یک راهبرد خاص پایبند باشد و براساس آن، نظام امنیتی خود را پیادهسازی و اجرا نماید.
امروزه به علت اهمیت روز افزون اطلاعات و تمایل افراد و سازمان ها به امنیت بیشتر آن به ویژه در رایانهها، ابزارهای قدیمی مانند استفاده از گذرواژه به تنهایی جواب گو و قابل اعتماد نیست. در این راستا متخصصان به دنبال راه هایی مطمئن تر هستند که یکی از موفق ترین راه های یافته شده، استفاده از علم و فن آوری های بیومتریک است.
در این مقاله با توجه به هدف اصلی تحقیق، ضمن معرفی فنآوری بیومتریک و روش های معمول آن، نیازمندی بهکارگیری این فنآوری برای ارتقای امنیت اطلاعات از منظر پدافند غیرعامل استخراج و مورد تاکید قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
تجلی این مفهوم در رواج استفاده از مشخصههای بیومتریکی افراد برای شناسایی هویت آنها توسط سامانههای بیومتریکی در قالب پروژههای ملی و بینالمللی کشورهای مختلف هویدا شده است (عابدی، 1388: 63).
بیان مسئله امروزه تنوع تهدیدها، ضرورت بهکارگیری وسایل قابلاطمینان، سریع و غیرتهاجمی برای تشخیص هوشمند هویت اشخاص تعیین و تأیید دسترسی به اسناد و مدارک و ورود به اماکن حساس را بهشکل قابلتوجهی افزایش داده است که این امر سازمانهای مختلف را نیازمند به استفاده از فنآوریها و تجهیزات بهروز نموده است.
پرسش اساسی نیز این است که از دیدگاه پدافند غیرعامل نیازمندی بهکارگیری فنآوری بیومتریک در ارتقای امنیت اطلاعات کدامند؟ مبانی نظری تحقیق برای ارائه یک تصویر روشن از موضوع تحقیق، ابتدا متغیرهای تحقیق تشریح و درنهایت ارتباط آنها مورد بررسی و تحلیل توصیفی قرار خواهد گرفت.
این بدان معنی است که باید از درست کار کردن و جلوگیری از اختلال در سامانههای ذخیره و پردازش اطلاعات و شبکههای ارتباطی مورد استفاده برای دسترسی به اطلاعات اطمینان حاصل کرد.
9. امکان جستوجوی سریع در بانکهای اطلاعاتی و لیستهای سیاه (تحت پیگرد) (مهرابیان،1385: 79) نتیجهگیری طراحی و پیادهسازی یک محیط ایمن برای ذخیره، گردش و تبادل اطلاعات یکی از چالشهای اساسی در عصر حاضر محسوب میگردد و این مهم در پدافند غیرعامل بهعنوان یک اصل، در سیاستگذاریهای این حوزه مورد تأکید قرار گرفته است.
با عنایت به توضیحات ارائه شده در این مقاله، روشهای فیزیولوژیکی و رفتاری فنآوری بیومتریک با برخورداری از محاسن و قابلیتهای منحصر بهفرد خود، در صورت بهکارگیری قانونمند و استفاده صحیح و دقیق میتواند بهعنوان یکی از ابزارهای قابل اتکا در حوزه ارتقای امنیت اطلاعات مورد بهرهبرداری قرار گیرد.