چکیده:
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی خودپنداشت از طریق پنج عامل بزرگ شخصیت و منزلتهای هویت انجام شد. تعداد 180 نفر از دانشجویان (90 پسر -90 دختر) دانشگاه تهران با دامنه سنی 20 تا 30 سال و سطح تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد به صورت نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای پنج عامل بزرگ شخصیت نئو (NEO-FFI)، مقیاس عینی بسط یافته حالات هویت ایگو و مقیاس خودپنداشت راجرز استفاده شد. اطلاعات بدست آمده از این مقیاسها با روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که رابطه بین عاملهای شخصیتی روانرنجوری و وظیفهشناسی و همچنین وضعیت اکتساب هویت با خودپنداشت معنیدار بوده و این عوامل قادر به پیشبینی وضعیت خودپنداشت هستند. سایر عوامل شخصیتی و وضعیت های هویت با خودپنداشت رابطه معناداری نداشتند. بر همین اساس میتوان بیان کرد، زمانی که فرد از نظر سلامت روان که عامل روان رنجوری نمایانگر آن است در زندگی در طیف بهنجار قرار ندارد، تصویر و ارزیابی مناسبی هم در قالب خودپنداشت از خود نداشته و چرخهی معیوبی که در آن، این دو عامل تقویت کنندهی یکدیگر هستند، شکل میگیرد.
The current study has been done to predict self-concept by big five-factors of personality and identity status in students. One hundred eighty students in the University of Tehran (90 male -90 female) in the age range of 20-30 years old, bachelor and masters educational level, has been selected by the cluster sampling method. In order of collecting information, three questionnaires were used; the NEO Five-Factor Inventory (NEO-FFI), The Extended Objective Measure of Ego Identity Status (EOM-EIS-2) and Rogers's Self-concept scale. Data analyzed with Pearson correlation method and Simultaneous regression. Results showed significant relationships among Neuroticism, Conscientiousness, and identity achievement status with self-concept, and these factors predicted self-concept. The relationship among other personality factors and identity status with self- concept were not significant. Accordingly, can be said when an individual is not in a normal range of mental health which neuroticism factor represent it, he or she also has not appropriate image and evaluation of self as self- concept. And it makes a vicious cycle in which these two factors reinforce each other.
خلاصه ماشینی:
جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي collecting information, three questionnaires were used: the NEO Five-Factor Inventory (NEO-FFI), پنج عامل بزرگ شخصيت نئو (NEO-FFI)، مقياس عيني بسط يافته The Extended Objective Measure of Ego Identity حالات هويت ايگو و مقياس خودپنداشت راجرز استفاده شد.
نتايج نشان داد که رابطه among relationships significant showed بين عامل هاي شخصيتي روان رنجوري و وظيفه شناسي و همچنين Neuroticism, Conscientiousness, and identity achievement status with self-concept, and these وضعيت اکتساب هويت با خودپنداشت معنيدار بوده و اين عوامل قادر factors predicted self-concept.
همچنين در زمينه ارتباط بين خودپنداشت و هويت ، مطالعات پيشين بر روي بعد"تعهد" هويت و "وضوح خودپنداشت ٤"١(اندازه اي که مفاهيم خودپنداشت افراد، مانند اسنادهاي شخصي 1- Buchanan & Huczynski 2 - Clancy & Dollinger 3 - Luckx, Suenens, Gussens & Beyers 4 - Kidwell, Dunham, Bacho, Pastorino, Portes 5 - Self- Concept 6 - Baumeister 7 - Rital.
با توجه به پيشينه نظري و پژوهشي ذکر شده ، اين مطالعه به دنبال پيش بيني ارتباط بين پنج عامل بزرگ شخصيت (روان رنجوري، برون گرايي، گشودگي به تجربه ، وظيفه شناسي و توافق جويي) و حالات هويت (اکتساب هويت ، بحران زده ، دنباله رو، سردرگم ) با خودپنداشت است .
با توجه به اين که پنج عامل بزرگ شخصيت به عنوان عامل تعيين کننده مهم در ساختار شخصيت و چارچوبي با اهميت در درک ساختار و تبيين رفتار فرد و يکي از منابع درون فردي اثر گذار بر سلامت روان در نظر گرفته ميشود، استدلال اين مطالعه بر اين است که پنج عامل مذکور ميتواند پيش بيني کننده خودپنداشت (ناهمخواني خود واقعي و ايده آل ) باشد.