چکیده:
زمینه و هدف: قرآن کریم، مهرورزی را بهعنوان یکی از روشهای مهم در فرایند تربیت، بیان کرده و معصومان(ع) نیز آن را بهکار گرفته و بدان سفارش فرمودهاند. مقاله پیش رو، به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که: مهرورزی چه نقشی در تربیت انسان دارد و فرایند تاثیرگذاری آن چگونه است؟ درواقع هدف اساسی این تحقیق، بررسی و تبیین نقش مهرورزی در تربیت از منظر قرآن و سنت»بوده است.
روش تحقیق: برای انجام این تحقیق، از روش توصیفی- تحلیلی و اسنادی، استفاده شده است. در این مقاله با استناد به قرآن و سنت، به تحلیل و تبیین مقولاتی همچون فرایند تبادل مهر میان مربی و متربی، عوامل موثر بر محبت، شیوههای ابراز و چگونگی تاثیر آن در تربیت، پرداخته شده است.
یافتهها و نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش، نشان میدهد که «محبت» نقش بسزایی در تربیت انسان دارد. این ودیعة الهی، موجب مقبولیت و محبوبیت مربی، نزد متربی میگردد و درنتیجه، بر میزان الگوپذیری و اطاعتپذیری متربی افزوده میشود و زمینة تحقق اهداف تربیتی فراهم میگردد.
Background and objectives
The Holy Quran has described kindness as one of the most important methods in the education process and has been used and ordered by the infallible Imams. This article seeks to answer the following question: What is the role of kindness in human education and how is it influential? In fact, the main purpose of this research was to study and explain the role of kindness in the education from the perspectives of the Qur'an and Sunnah.
Methodology
Descriptive-analytical and documentary method was used for conducting this research. In this article, based on the Qur'an and Sunnah, some categories such as the process of exchange of the kindness between the teacher and the learner, the factors affecting love, the ways of expressing it and how it affects education were analyzed and explained.
Findings and results
The findings of this study show that "love" has a great role in human education. This divine instrument enhances the teacher's acceptance and popularity with the learner and, as a result, increases the level of the learner's modeling and obedience and provides the ground for the realization of the educational goals
خلاصه ماشینی:
در اين مقاله با استناد به قرآن و سنت ، به تحليل و تبيين مقولاتي همچون فرايند تبادل مهر ميان مربي و متربي ، عوامل مؤثر بر محبت ، شيوه هاي ابراز و چگونگي تأثير آن در تربيت ، پرداخته شده است .
خداوند متعال در قرآن کريم ، فرايند تعليم و تربيت را بزرگ ترين نعمت و موهبت الهي به مؤمنان معرفي نموده (آل عمران ، ١٦٤) و «مهرورزي » را يکي از روش هاي بسيار مهم و کاربردي در اين امر، خواتده است (طه ، ٣٩) که پيامبر اکرم ع و ديگر معصومان ع اين روش را سرلوحۀ کار خود قرار داده اند (حسيني ، ١٣٩٠؛ اربلي ،١٣٨٢).
در فرايند تربيت ، ابراز علاقه و مهرورزي به کودکان ، در سيرة عملي معصومان ع کاملا مشهود است (صمدي ، ١٣٨٤: ١٤٥) که چند مورد را براي نمونه ذکر مي نماييم : پيامبر اسلام ع در طول ٢٣ سال تبليغ ، پايۀ دعوت اسلامي خويش را بر اساس اصل «مهرورزي » قرار داده بود، در جريان فتح مکه ، وقتي رسول اکرم متوجه شد سعد بن عباده -که پرچم دار سپاه اسلام بود- مي گويد: «امروز روز جنگ و نبرد است »؛ به حضرت علي ع فرمود: برو و پرچم را از دست سعد بن عباده بگير!