چکیده:
بیومکانیک از جمله شیوههای بازیگری است که با الهام از تئاترشرق و نیز آموزههای فردر کی وینسلو تیلور (1915 - 1856) در زمینه اقتصاد حرکتی، توسط وسوالد میرهولد (1940 - 1874) ابداع شده است. اتودهای کارگاهی بیومکان کی به وسیله شاگردان و همکاران میرهولد همچون نیکلای کوستف جمع آوری و تکمیل شده اند. هم اکنون آموزش این شیوه در جهان توسط معدود مربیانی چون گنادی بوگدانف (شاگرد کوستف)
پیگیری می شود. اتودهای مورد استفاده در این تحقیق از بین اتودهای اجرا شده توسط بوگدانف برگزیده شده اند. سوال اساسی این پژوهش توصیفی تحلیلی این است که اجرای اتودهای بیومکان کیی توسط بازیگران چه شاخص ههایی از میزان مصرف انرژی در مکانیزم های حرکتی آنان را آشکار می سازد؟ این موضوع بدان لحاظ در بیومکان کی اهمیت دارد که داد ههای ضروری برای علوم تغذیه و فیزیولوژی بازیگری به روشی تجربی را فراهم می سازد. در این مقاله، نتایج میدانی حاصل از بررسی تحلیلی دادههای
عددی ثب تشده با روش شتاب سنجی سه محوره نوراکسون بر روی تعدادی از دانشجویان بازیگری ارائه می شود. آزمون ها برای اتودهای دست دادن و سیلی زدن انجام شده اند. فرضیه اصلی آن است که شاخص ههای مصرف انرژی در بیومکان کی از طریق تجربه و آزمون قابل انداز هگیری است. همچنین فرض شده که دستیابی به روشی برای اصلاح الگوهای صحیح اجرای بیومکانیکی اتودها از طریق حذف حشو و زوائد مکانیزمهای حرکتی با کمک بازبینی فایل شبیه سازی شده امکا نپذیر است. در نتیجه گیری، ضمن تایید فرضیه ها، تاکید شده است که این مطالعات می تواند زمینه ی مساعدی برای ورود به حوزهی فیزیولوژی، حرکت شناسی و آسیب شناسی حرکات بدنی بازیگران تئاتر باشد.