چکیده:
امروزه مراقبت جامع، مراقبت از خانواده و بیمار را در بر میگیرد. بر اساس نظریه و اصول اعتباربخشی ملاقات به عنوان یکی از نیازهای غیر درمانی بیماران، نوعی ایجاد تغییر از دیدگاه بیماریمحور به دیدگاه بیمارمحور است. هدف از این مطالعه تاثیر حضور حمایتی خانواده بر سیر بهبودی بیماران زن مبتلا به بیماری های قلبی عروقی در بخش مراقبت ویژه است. مواد و روش ها :این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. جامعه پژوهش 140 نفر از بیماران زن مبتلا به بیماری های قلبی عروقی در بیمارستان های منتخب تبریز در سال 96-1395 ، به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمون مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه مشتمل بر دو بخش ویژگی های دموگرافیک و معیار ارزیابی فیزیولوژی حاد و سلامتی مزمن آپاچی دو بود. جهت روایی ابزار از روش سنجش اعتبار محتوا و برای تأیید پایایی از ضریب آلفای کرون باخ استفاده گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS22، آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوج، آنالیز واریانس یک طرفه، من ویتنی و کای اسکور استفاده گردید.نتایج نشانگر کاهش معنیدار شدت بیماری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بود، به این معنی که حضور حمایتی خانواده بیمار در بخش مراقبت ویژه توانسته سبب تغییرات مثبت در روند بهبودی بیمار شود. همچنین، نتایج نشان از کاهش معنیدار عوارض بیماری در بیماران گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بود (005/0< p ). در پژوهش حاضر از روش حضور خانواده محور با هدف بالا بردن حساسیت بیمار و خانواده نسبت به بیماری و روند درمان استفاده شد. به کار گیری مداخلات خانواده محور حائز اهمیت میباشد. چتر حمایتی خانواده و افراد مهم در زندگی بیماران میتواند آنان را در مواجهه و سازگاری بهتر با عوارض و پیامدهای بیماری یاری دهد.
خلاصه ماشینی:
هدف از اين مطالعه تاثير حضور حمايتي خانواده بر سير بهبودي بيماران زن مبتلا به بيماري هاي قلبي عروقي در بخش مراقبت ويژه است .
نتايج نشانگر کاهش معنيدار شدت بيماري در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بود، به اين معني که حضور حمايتي خانواده بيمار در بخش مراقبت ويژه توانسته سبب تغييرات مثبت در روند بهبودي بيمار شود.
ابزار و روش پژوهش مطالعه حاضر يک کارآزمايي باليني با گروه کنترل است که در آن تاثير حضور حمايتي خانواده بر سير بهبودي بيماران زن مبتلا به بيماري هاي قلبي عروقي در بيمارستان هاي منتخب تبريز در سال ٩٦- ١٣٩٥ انجام گرفت .
جدول (٢): توزيع فراواني نوع سندرم کرونري حاد بيماران مورد پژوهش به تفکيک دو گروه مداخله و کنترل (رجوع شود به تصویر صفحه) جهت مقايسه تغييرات امتياز بهبودي بيمار در روز اول و چهارم پذيرش بيمار در بخش مراقبت ويژه در دو گروه مداخله و کنترل ، با توجه به نرمال بودن توزيع امتياز بهبودي بيمار بر اساس معيار آپاچي دو، از آزمون تي مستقل استفاده شد.
(2016), The impact of family visits on the level of anxiety in patients with angina pectoris hospitalized in intensive care units, Journal of Health and Care, 18(2), p:161-169.
J. (2013), Family involvement in the critically ill patient basic care, Neuroscince Nurse, 14(3), p:96-108.
(2012), The effects of family centered education on adherence to exercise program for patients undergoing coronary artery bypass graft surgery, Preventive Care in Nursing and Midwifery Journal, 2(1), P:1-9.