چکیده:
این پژوهش با روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه صورت گرفته است. جامعهی آماری شامل پدران با پسر مجرد و مادران با دختر مجرد 19 تا 34 سال و پسران و دختران مجرد 19 تا 34 سال ساکن شهر تهران بودهاند. حجم نمونه600 نفر و به شیوهی نمونهگیری تصادفی طبقهای چندمرحلهای بین گروههای چهارگانه پاسخگو بهطور مساوی تقسیم شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهند که تفاوتها بین معیارهای نسل والدین در هنگام همسرگزینی خود با معیارهای همسرگزینی نسل فرزندان معنیدار است و آزمون فرضیات حاکی از آن است که جنسیت، سنّ، تحصیلات، شغل، پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی، روابط با بستگان و میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی موجب تفاوت بین دو نسل در معیارهای همسرگزینیشان میباشد. با آزمونهای رگرسیون و تحلیل مسیر مشخص شد که عمدهترین تعیینکنندهها در فاصلهی نسلی، نوع شغل، میزان تحصیلات و میزان استفاده از ماهواره میباشد که در مجموع 49 درصد تغییرات فاصله نسلی را توضیح میدهند. همچنین نتایج آزمونها حاکی از آن است که در مجموع بین معیارهای نسل والدین برای همسرگزینی فرزندانشان در مقایسه با نظرات نسل فرزندان در این مورد، تفاوت معنیداری وجود نداشته است.
خلاصه ماشینی:
نتایج حاصل از تحقیق نشان مـی دهنـد کـه تفـاوتهـا بین معیارهای نسل والدین در هنگام همسرگزینی خود با معیارهای همسرگزینی نسل فرزندان معنی دار اسـت و آزمون فرضیات حاکی از آن است که جنسیت ، سن ، تحصیلات، شغل ، پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی ، روابط با بستگان و میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی موجب تفاوت بین دو نسل در معیارهای همسرگزینی شان می باشد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) همانگونه که در جدول شماره ١ ملاحظه می گردد، تفاوت میانگین های نظرات نسل والدین و نسل فرزندان در ٦ شاخص از ٧ شاخص کلی این متغیر، معنی دار و یک شاخص فاقد سطح معنی داری لازم است .
همچنین عامل تحصیلات و آموزش نیز می تواند همچون نظرات بنگستون و سایر دانشمندان، تفاوت های بین نسلی در جامعه ی مورد بررسی ما را در موضوع معیارهای همسرگزینی تحت تاثیر قرار دهد و همانگونه که در تحلیل رگرسیون مشاهده شد، عامل تحصیلات یکی از عوامل در کنار، اشتغال و تماشای برنامه های ماهواره بوده است .
موضوع مورد مطالعه ی این تحقیق که در حال حاضر به طور مستقیم مسأله ی ازدواج جوانان را که یکی از مسایل مبتلا به جامعه و خانوادهها می باشد، بررسی می کند، می تواند راهکارهای مفیدی را در نزدیکسازی افکار و عقاید و ارزشها و معیارهای هر دو نسل فراهم نماید و از تنش های خانوادگی ناشی از تضارب افکار والدین و فرزندان و نیز تنش های موجود در جامعه که ناشی از نداشتن تفاهم و سازگاری نسل گذشته که مسؤولین نهادهای اجتماعی و فرهنگی را نیز شامل می شود و نسل جدید که جوانان هستند، جلوگیری نماید.