چکیده:
اعتماد اجتماعی یکی از جنبههای مهم روابط انسانی و زمینهساز همکاری و مشارکت میان اعضای جامعه است. در
این پژوهش به بررسی تاثیر ابعاد اعتماد اجتماعی بر مشارکت پرداخته شده است. بدین منظور پس از مرور
دیدگاههای نظری و مناپع تجربی» چارچوب مفهومی تلفیقی مناسب تنظیم و در قالب قرضیه های اصلی مطرح و مورد
آزمون قرار گرفتند. نمونهی آماری تحقیق حاضر ۴۰۲ نفر بوده که با توجه په شاخص توسعهیافتگی مناطق ۲۲ گانه
شهر تهران از میان شهروندان بالای ۱۵ سال مناطق سه (بالا)» هشت (متوسط) و هفده (پایین) شهر تهران با
نمونهگیری خوشهای چند مرحله انتخاپ شده است. تحقیق از نوع پیمایشی بوده و برای بررسی فرضیهها از آزمون
پیرسون استفاده شده, نتایج نشان میدهد در سطح ٩۹ درصد اطمینان بین اعتماد اجتماعی پا مشارکت اجتماعی رابطه
معنیداری وجود دارد و جهت آن نیز مستقیم بوده و همچنین در سطح ٩۹ درصد اطمینان بین اعتماد بین شخصی,
اعتماد پنیادی و اعتماد نهادی با مشارکت اجتماعی رابطه معنیدار وجود داشته و جهت رابطه نیز مستقیم میباشد.
نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره نشان از آن دارد که متغیرهای مستقّل اعتماد پنیادی و اعتماد نهادی ۶/۶
واریائس مشارکت اجتماعی را تبیین میکند.
خلاصه ماشینی:
این روابط همان پیوندهای مبتنی بر اعتمادنـد، جـایی که اعتماد امری از پیش تعیین شده نیست بلکه باید روی آن کار کرد و ایـن کـار بـه معنـای فـرا گـرد 6 -interpersonal trust 09 متقابل خود واگشایی است (گیدنز، ١٣٨٨: ١٤٥-١٤٤).
(رجوع شود به تصویر صفحه) یافته های تبیینی با توجه به نتایج ضریب همبستگی پیرسون در فاصله اطمینان ٩٩ درصد، سطح معناداری (٠٠٠٠=Sig) میشود یعنی با اطلاعات موجود H٠ رد و H١ (فرض محقق ) تأیید میگردد به بیان دیگر بین اعتماد اجتماعی با ضریب همبستگی ٠/٢٧٧، اعتماد بین شخصی با ضریب همبستگی ٠/١٧٦، اعتماد بنیادی با ضریب همبستگی ٠/١٩٩ و اعتماد نهادی با ضریب همبستگی ٠/٢٤٩ با مشارکت اجتماعی رابطه معناداری داشته و شدت این رابطه در حد بالا بوده و جهت این رابطه مستقیم میباشد یعنی با افزایش هر کدام از متغیرهای اعتماد اجتماعی، اعتماد بین شخصی، اعتماد بنیادی و اعتماد نهادی در این پژوهش مشارکت اجتماعی افزایش مییابد.
در سال های گذشته مدیران شهری به کرات بر لزوم تقویت ارتباطات بین مردم با شهرداری تهران تأکید داشته اند و برنامه ریزیهایی برای آموزش حقوق و تکالیف شهروندی را در دستور کار قرار داده اند؛ بر اساس نتایج این تحقیق میتوان گفت اگرچه فناوریهای نوین ارتباطاتی و اطلاعات امکانات جدیدی را در اختیار برنامه ریزان فرهنگی قرار میدهند اما بر اساس یافته های این تحقیق در جامعه ایران همچنان خانواده میتواند کارکردهای مؤثرتری در جلب اعتماد افراد ایفا کند.