مقایسه تأثیر دو شیوه تمرین مقاومتی منتخب بر میزان قدرت بیشینه عضله چهار سر ران و سینه ای بزرگ

هدف اصلی این پژوهش،مقایسهء تأثیر دو نوع‌ تمرین مقاومتی بر میزان قدرت بیشینهء عضلهء چهارسرران و سینه‌ای‌بزرگ است.آزمودنی‌ها 45 دانشجوی مرد غیرورزشکار (میانگین سن-64/0-+5/18،میانگین وزن-10-+70 کیلوگرم و میانگین قد 7/5-+173)بودند که به طور داوطلب انتخاب و به سه‌ گروه 15 نفره همانند موسوم به مک‌کلوی (A) ،دلورم واتکینز (B) و کنترل به طور تصادفی تقسیم شدند.گروه‌های تمرین (A,B) هریک برنامه‌ی تمرین ویژهء خود را 4 روز در هفته به مدت 6 هفته اجرا کردند.نتایج تحلیل‌های واریانس دلالت بر آن داشت‌ که قدرت بیشینه در گروه‌های تمرین (A,B) بیشتر از گروه‌ کنترل (C) یا بدون تمرین بود.حتی افزایش قدرت بیشینه در عضلهء چهارسرران گروه مک‌کوی بیشتر از گروه دلورم واتکینز بود،اما هیچ تفاوت معنی‌داری بین روش‌های تمرین و افزایش‌ قدرت بیشینهء عضلهء سینه‌ای‌بزرگ وجود نداشت.آزمون‌ فرضیه‌های دیگر پژوهش نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین‌ گروه‌های پژوهش وجود ندارد.

"جدول 1-مقایسهء میانگین‌های قدرت بیشینهء عضلات چهارسررانی در بین گروه‌ها(بر حسب کیلوگرم) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 1-مقایسهء میانگین پیشرفت قدرت بیشینهء عضلهء سینه‌ای بزرگ سه گروه بیانگر آن است با وجودی که میزان پیشرفت قدرت گروه مک‌کلوی در هفته‌های دوم و چهارم بیشتر از گروه‌ دلورم-واتکینز بود،اما تفاوت میانگین‌ها و نتایج حاصل از آزمون‌های آماری دلالت بر این دارد که هیچ‌یک از دو روش بر دیگری برتری معنی‌داری ندارد. مقایسهء میانگین‌های دوام قدرت بیشینهء عضلات چهارسررانی در گروه‌ها نشان می‌دهد با وجودی که میزان کاهش قدرت در هفتهء هفتم نسبت به هفتهء ششم در گروه مک‌کلوی بیشتر از گروه دلورم-واتکینز بود اما تفاوت میانگین‌ها و نتایج حاصل از آزمون‌های آماری دلالت بر این‌ دارد که هیچ‌یک از دو روش از لحاظ آماری بر دیگری برتری معنی‌داری ندارد. مقایسهء میانگین‌های دوام قدرت بیشینهء عضلهء سینه‌ای بزرگ در گروه‌ها نشان می‌دهد با وجودی که میانگین قدرت بیشینهء عضلهء سینه‌ای بزرگ گروه مک‌کلوی بعد از یک هفته عدم‌ تمرین در هفتهء هفتم نسبت به هفتهء ششم کمی افزایش و برعکس گروه دلورم-واتکینز اندکی کاهش داشت،اما تفاوت میانگین‌ها و نتایج حاصل از آزمون‌های آماری دلالت بر این دارد که هیچ‌یک از دو روش به لحاظ آماری بر دیگری برتری معنی‌داری ندارد. مقایسهء میانگین‌های ضخامت چربی ناحیهء شکمی در ابتدا و انتهای دوره در گروه‌ها بیانگر آن است با وجودی که در انتهای دوره میانگین گروه مک‌کلوی از گروه‌های دیگر بیشتر کاهش‌ داشت،اما تفاوت میانگین‌ها و نتایج حاصل از آزمون‌های آماری دلالت بر این دارد که هیچ‌یک از دو روش به لحاظ آماری بر دیگری برتری معنی‌داری ندارد."