چکیده:
امروزه معماری و ساخت و ساز یکی از حوزه هایی است که توسعه پایدار خواهان برتری آن در عملکردهای
زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی است. بهره گیری از انواع انرژی از الزامات زندگی بشر در قرن بیست و یک است. تولید و مصرف انرژی فسیلی تهدیدی جدی برای توسعه پایدار و محیط زیست بشمار می رود.
بحران های زیست محیطی قرن بیستم نقطه عطفی برای تغییر نگرش در عرصه طراحی معماری بود. ظهور
معماری سبز با بهره گیری از اصولی چون حفاظت از انرژی، کار با اقلیم، احترام به کاربران و گشایش جدیدی
در معماری ایجاد کرد. در طراحی سبز چیزی که طراحان بر آن اتفاق نظر دارند این است که یک معماری
ارزشمند دارای معنا، روح و زیبایی است. در آثار بزرگ، ایده پشت آجر و ملات شروع به فراتر رفتن از فرم
صرف و مادیت می کند. سوال اصلی تحقیق این است که آیا بارعایت اصول معماری سبز می توان مجتمع های مسکونی طراحی کرد استفاده بهینه در انرژی کرد؟ روش تحقیق حاضر یصورت توصیفی – تحلیلی، کتابخانه ای و اسنادی می باشد. هدف این تحقیق روی مسایلی است که در مجمتع های مسکونی بتوان مصرف انرژی را بهینه کرده و در استفاده از آن صرفه جویی گردد.
خلاصه ماشینی:
شکل (1): طبقه بندی معماری سبز (رستمی و ایرانمنش، 1393) 3- ویژگیهای معماری سبز معماری سبز درک معماری سازگار با محیط را در همه دسته بندی ها تعریف می کند و حاوی رضایت جهانی است(Burcu 2015,)، ممکن است بسیاری از این ویژگی ها را داشته باشد: - سیستم های تهویه طراحی شده برای گرمایش و خنک کاری کارآمد - لوازم انرژی کارآمد و روشنایی مناسب - تجهیزات لوله کشی مناسب برای صرفه جویی در آب - مناظر برنامه ریزی شده برای به حداکثر رساندن انرژی خورشیدی منفعل - حداقل صدمه به زیستگاه طبیعی - منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی یا قدرت باد - مواد غیر مصنوعی و غیر سمی - استفاده از مصالح بومی مانند چوب و سنگ های محلی به دست آمده - استفاده مجدد از ساختمان های قدیمی تر برای کاربری جدید - استفاده از بازیابی مجدد معماری برای نجات آن - استفاده کارامد از فضا (USGBC, 2002) - کیفیت شرایط کاربر (راحتی)، - کیفیت فضای داخلی (نور و هوا) - استقامت اقتصادی - کاهش ردیابی کربن - بهره وری و کارایی زمین - کیفیت معماری و تاثیر زیبایی شناسی (فضا، شکل، نور و محیط) تمامی ویژگیهای فوق الذکر جهت طراحی و ساخت ساختمان هایی برای زندگی بشر در یک محیط سالم و کارآمد، که شامل مراحل ساخت و ساز، بهره برداری، نگهداری و تخریب بر اساس برنامه های ارائه شده هدایت می شوند.
(Cooper, 1999; Crawley Aho, 1999; Kohler, 1999; Ding, 2008).