چکیده:
امروزه موضوع ترافیک و آلودگی هوا در کلانشهرها به چالشی فراگیر تبدیل شده و راهکارهای متعددی نیز برای کاهش اثرات آن در شهرهای مختلف ارائه گردیده است. در سالهای اخیر تمرکز بر راهکارهای متکی بر اقتصاد رفتاری مورد توجه پژوهشگران در کشورهای توسعه یافته قرار گرفته است. بر این اساس لازم است تا برای کاهش معضلاتی چون ترافیک و آلودگی هوا در کلانشهرها به عوامل بنیادین ایجادکننده آنها توجه نمود و در این میان درک رفتار افراد و تلاش برای تغییر رفتار آنها لازمه تغییر الگوی سفر شهروندان محسوب میشود. الگوی نظری مورد استفاده در این پژوهش نظریه رفتار برنامهریزی شده است که بر اساس آن قصد انجام یک رفتار مشخص توسط سه عامل باورهای رفتاری، باورهای هنجاری و باورهای کنترل تحت تأثیر قرار می-گیرد. در این پژوهش با رویکرد پیمایشی تعداد ۳۷۵ پرسشنامه با روش نمونهگیری طبقهای در سطح شهر تهران تکمیل گردید. نتایج حاصل از کاربرد لجستیک ترتیبی چندگانه نشان میدهد که متغیرهای سطح تحصیلات، سن، نگرش و کنترل درک شده تاثیر معنی داری بر رفتار حمل و نقلی شهروندان تهرانی دارد. همچنین متغیر های ازدحام، زمان، دسترسی، پرستیژ و متغیر هنجار غیرمستقیم که بیان کننده رفتار دوستان و افرادی است که برای شخص مهم هستند، بر رفتار فرد در استفاده از حمل و نقل عمومی تاثیرگذارند. همچنین با افزایش سطح تحصیلات تمایل به استفاده از حمل و نقل عمومی افزایش می یابد.
Today, the problem of traffic and air pollution in metropolitan areas has become a comprehensive challenge and several strategies have been proposed to reduce its effects in different cities. In recent years to focus on strategies based on behavioral economics has been of interest to researchers in developed countries. Accordingly, for reduce the problems of traffic and air pollution It is necessary to focus on the fundamental factors that make them and understanding the behavior of individuals and to change the behavior of individuals it is necessary to change the travel pattern of citizens.<br /> Theoretical model that used in this research is the theory of planned behavior(Ajzen,1991) that is based on the intention to do a behavior which is influenced by attitude, subjective norms, and perceived behavioral control.<br /> In this research, 375 questionnaires were filled out by a stratified sampling method in Tehran. The results of multiple logit model indicate that educational level, age, attitude and perceived variables control are significant. Also crowded, time, access and prestige variables have an effective on individuals behavior in using public transportation. Indirect normative variable, which expresses the behavior of friends and people who are important to the person, affects the person's behavior in the use of public transportation. Increasing the level of education also tends to increase the use of public transport.
خلاصه ماشینی:
نتایج حاصل از این تحقیق، نشان می دهد که نظریه رفتار برنامهریزی شده میتواند برای توضیح رفتارها در رابطه با حمل و نقل عمومی مورد استفاده قرار گي > در تعيين عوامل مؤثر بر مقصد سفر مسافران، نگرش نسبت به حمل و نقل عمومی، مؤلفه تعیین کنندهاي محسوب ميشود.
Bagozzi & Warshaw Bentler & Speckart Fisher & Fisher Gollwitzer Kuhl Locke & Latham Triandis Follows & Jobber Madrigal Ogle et al.
≪ = ln ≪ 1− ≪ = + 1 1 + 2 2 +… Likert scale پیش از برازش مدل و معناداری ضرایب برآورد شده برای متغیر استفاده از حمل و نقل عمومی، ضروری است که از فرض هم ارزی شیب ها در مدل لجستیک برآورد شده، اطمینان حاصل شود.
کنترل درک شده 5 مستقیم آیا استفاده از حمل و نقل عمومی آسان می باشد، اختصاص امتیاز 1-5 به پنج سطح از "بسیار آسان" به "بسیار دشوار" در صورت تمایل استفاده حمل و نقل عمومی، چه اندازه احساس راحتی می کنید، اختصاص امتیاز 1-5 به پنج سطح از "قطعی" به "غیرمحتمل" در هر یک از موارد زیر، چقدر حق انتخاب دارید، اختصاص امتیاز 1-5 به پنج سطح از "بسیار زیاد"به "بسیار کم" intention Attitude Subjective Norma (SN) SNI Perceived Behavioral Control(PBC) 4.
با توجه به عدم تفسیر کمی مقادیر ضرایب جدول 4، اثرات نهایی برای گروه های مختلف استفاده کردن از حمل و نقل عمومی قرار گرفت که نتایج آن در جدول 5 ارائه شده است.