چکیده:
هدف: پژوهش حاضر سوگیریهای فرااعتمادی، نماگری و اثر تمایلاتی میان سرمایهگذاران حقیقی بورس اوراق بهادار تهران را بررسی میکند. هدف از پژوهش بررسی این است که این سوگیریها به چه میزان در میان سرمایهگذاران شایع است و چه ارتباطی ممکن است با عملکرد سرمایهگذاران داشته باشند.
روش: برای این منظور صورت وضعیت پرتفوی سرمایهگذاران حقیقی را طی دوره پنجساله 1391 تا 1395 بررسی و تحلیل میکنیم. برای سنجش سوگیریهای رفتاری از شاخصهای چندگانه استفاده میکنیم، همچنین رابطه بین سوگیریهای رفتاری و عملکرد سرمایهگذاران را به روش مطالعه پرتفوی بررسی میکنیم.
یافته ها: نتایج نشان میدهد سوگیریهای فرااعتمادی، نماگری و اثر تمایلاتی میان سرمایهگذاران کمابیش رایج است. همچنین بین سوگیریهای فرااعتمادی و نماگری با عملکرد سرمایهگذاران نیز ارتباط معناداری وجود دارد، در حالی که این ارتباط برای اثر تمایلاتی معنادار نیست. بهطور مشخص سرمایهگذاران با گردش پرتفوی بالاتر و همچنین پرتفوی متمرکزتر بازدهی بالاتری کسب کردهاند. همچنین سرمایهگذارانی که سهام برنده گذشته را خریداری کردهاند، میانگین بازدهی بیشتری داشتهاند.
نتیجه گیری: سوگیریهای رفتاری میان سرمایهگذاران کمابیش شایع است و این سوگیریها میتوانند عملکرد سرمایهگذاران را تحت تأثیر قرار دهند.
Objective: This research examines the overconfidence, representativeness and disposition effect biases among individual investors of the Tehran Stock Exchange. The purpose of this research is to investigate the extent to which these biases are prevalent among investors and their relation with investors' performance. Methods: For this purpose, we examined the portfolio statements of individual investors in the stock market during a five-year period, from 2012 to 2016. We have used multiple indicators to measure the behavioral bias and to examine the relationship between behavioral bias and investors' performance by the portfolio study method. Results: The results show that overconfidence, representativeness and disposition effect are relatively prevalent among investors. There is also a significant relationship between the overconfidence and representativeness biases and the performance of investors, although this relationship is not significant for the disposition effect. Specifically, investors with a higher portfolio turnover, as well as a more concentrated portfolio, have earned higher returns. Also, investors who bought past winning stocks have had higher average returns. Conclusion: Behavioral bias is relatively common among investors, and these biases can affect the performance of the investors.
خلاصه ماشینی:
Chen, Kim, Nofsinger& Rui 4.
Tekce &Yılmaz با توجه به موارد بيان شده و همچنين با توجه به اينکه سرمايه گذاران حقيقي در بازار سهام ايران از جمله اصلي ترين بازيگران هستند و به طور ميانگين بيش از نيمي از حجم معاملات خرد در بازار را به خود اختصاص مي دهند (گزارش هاي آماري سالانه بورس اوراق بهادار تهران )١، روي رفتار و عملکرد واقعي آنها مطالعـه و بررسـي کمتـري شـده اسـت .
براي مثال باربر و اودن (٢٠٠٠) در پـژوهش خـود داده هـاي مربوط به ٧٦ هزار نفر از مشتريان يک کارگزاري را طي يک دوره پنج ساله و به روش مطالعه پرتفوي بررسي کرده و بـه اين نتيجه رسيدند که فرااعتمادي موجب مي شود سرمايه گذاران فراواني معاملاتي بالايي داشته باشند و اين معاملات بالا در نهايت به عملکرد ضـعيف آنهـا منجـر مـي شـود.
Prosad, Kapoor, Sengupta & Rouchoudhary 2.
جامعه آماري اين پژوهش شامل سرمايه گذاران حقيقي بورس اوراق بهادار تهران است و نمونه آماري مورد بررسـي مطابق پژوهش هاي مشابه صورت پذيرفته در اين حوزه (باربر و اودن ، ٢٠٠٠ و ٢٠٠١؛ چن و همکـاران ، ٢٠٠٧ و تکچـه و ييلماز، ٢٠١٥) و همچنين ويژگي هاي محيط سرمايه گذاري بازار سرمايه در ايران ، بـا توجـه بـه معيارهـاي زيـر انتخـاب مي شود: هر سرمايه گذار براي اينکه در نمونه قرار گيرد، بايد در سال ١٣٩١ نزد کارگزاري داراي حساب معاملاتي باشد.
Trading Performance, Disposition Effect, Overconfidance, Representative Bias, and Experience of Emerging Market Investors, Journal of Behavioral Decision Making, 20, 425-451.