چکیده:
هدف این پژوهش بررسی نقش پدافند هوایی و تأثیر آن براستحکام قدرت ملی نظام جمهوری اسلامی ایران میباشد. این پژوهش از نوع کاربردیبوده و از روشهای مطالعه کتابخانهای و مراجعه به اسناد و مدارک در سطح نیروهای مسلح و ابزارپرسشنامه برای جمعآوری داده استفاده شده است. جامعه آماری موردتحقیق صاحبنظران،مدیران راهبردی ستاد کل نیروهای مسلح و ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران و فرماندهاننظامی با توجه به ویژگیهایی مانند اشراف نسبت به نقشپدافند هوایی در استحکام قدرت ملی نظام جمهوری اسلامی ایران بوده که از بین آنها بر اساس روش نمونهگیری هدفمند تعداد 30 نفر بهعنوان حجم نمونهدر نظر گرفته شده است. با نظر گروه نمونه و خبره تحقیق، عوامل کلیدی رهنامه وسازمان پدافند هوایی که در استحکام قدرت ملی از بعد پدافند هوایی در سطح راهبردیتأثیرگذار میباشد، انتخاب گردیدند. بدین منظور از روش تحلیلاهمیت –عملکرد استفاده شده و میزان تأثیر و اولویت هر یک از عوامل تعیین گردیدند و اهمیتو عملکرد کلی پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران در جهت استحکام قدرت ملی احصاء وارائه گردیده است.
The purpose of this paper is investigating the air defense role and its affect on national power stability in I.R.I. This research is applied type and it is one of the library studies and references to the documents and deeds at the level of armed forces and the staff of army and questionnaire toll has been used for gathering data. The statistical societies of the research are scholars, strategic managers in chief staff of armed forced and staff of army and the other commanders that master in air defense role in stability of national power of I.R.I. Based on purposeful sampling, 30 people were selected as sample volume. Key factor of Doctrine air defense organization which affect the stability of national power from air defense aspect in strategic level are selected with consideration of scholar’s ideas. For this reason we use important performance Analysis (I.P.A) to determine the extent of affects and ranking the priorities of each factor. On this basis the importance and total performance of air defense in stability of national power was founded and presented.
خلاصه ماشینی:
(بهزادي، ١٣٥٢: ١٠١) کالينز، راهبرد پرداز آمريکايي، قدرت ملي را مجموعه اي از تواناييهاي بالقوه و بالفعل يک کشـور تعريف ميکند که از تواناييهاي سياسي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، علمي، فناورانه و نظامي آن کشور ناشي ميشود (کالينز، ١٣٧٠: ٢٤) ساير صاحب نظران از قدرت ملي تعاريفي ارائه کرده اند که در زير به برخي از آن ها اشاره ميشود: - به برآيند تواناييها و قابليت هاي يک جامعه ، قدرت ملي گويند (اعظمي، ١٣٨٣: ١١٠) - قدرت ملي يک کشور، توانايي، استعداد و ظرفيت آن کشور است که براي اعمال اراده ملـي و تحصيل منافع ملي و حفاظت از آن به کار گرفته ميشود (افشردي، ١٣٨١: ٢٣٧) - قدرت ملي مجموعـه اي از توانمنـديهـاي مـادي و معنـوي بـوده کـه در قلمـرو يـک واحـد جغرافيايي و سياسي به نام کشور يا دولت وجود دارد (کاظمي، ١٣٧٣: ١٧٠) - قدرت ملي عبارت است از مجموعه تواناييها و قابليت هاي يک کشـور بـراي نفـوذ در رفتـار ساير کشورها در جهت نيل به منافع ملي آن کشور (تهامي، ١٣٧٤: ٤٦) - مطمئن ترين و سريع ترين راه وصول به امنيت ملي، قدرت ملي است و قدرت ملي نيـز بـدون توسعه نميتواند در مقابل تجاوزات ديگران مقاومت کند (محمودنژاد، ١٣٨١: ١٦٩) محمدرضا حافظ نيا عوامل و عناصر مولد قدرت ملي را بدين گونه برميشمارد: عوامـل اقتصـادي، عوامل سرزميني، عوامل حکومتي، عوامل علمي و فناورانـه ، عوامـل اجتمـاعي، عوامـل فرهنگـي، عوامل نظامي و عوامل فرا کشوري (حافظ نيا، ١٣٧٩: ٢٤٧) قدرت ملي يکي از انواع جوامـع مـدني که امروز در جهان شايع است ، دولت ـ ملت يا کشور ميباشد.